Γυναικείο ποδόσφαιρο. Τι μπορεί να συμβεί όταν το πιο δημοφιλές άθλημα στον κόσμο αποκτά επιθετικό προσδιορισμό;
Ενδεχομένως να μην είναι πια το εξίσου δημοφιλές και να χάνει τη χρηματιστηριακή του αξία. Ενδεχομένως να αντιμετωπίζεται με προκατάληψη. Ενδεχομένως να εισπράττεται με χλευασμό. Ενδεχομένως να απαιτείται από εκείνο να παίζεται με διαφορετικούς κανόνες, σε μικρότερη χρονική διάρκεια και στην απομόνωση. Ενδεχομένως, όμως, και να γράφει ιστορία.
Το γυναικείο ποδόσφαιρο – παρότι ο προσδιορισμός γραμματικά φαντάζει πλεονασμός και εμπεριέχει όλα τα στερεότυπα, αφού για παράδειγμα ουδείς αναφέρεται στην ενόργανη γυμναστική ως ανδρική ενόργανη γυμναστική – έγραψε ιστορία στο πέρασμα τριών αιώνων.
Με ιστορίες που μοιάζουν ασύλληπτες στη σημερινή εποχή, με ηρωίδες από κάθε γωνιά του πλανήτη, που αψηφούσαν τις επιταγές της κάθε εποχής για να μπορέσουν να κάνουν κάτι απλό και κάτι που αγαπούσαν: Να αθλούνται.
Ξεκίνησε στο 19ο αιώνα, όταν το ποδόσφαιρο ήταν μέχρι και μέσο επιλογής συζύγου στα ορεινά της Σκωτίας, καθότι… ποιος δεν ξέρει ότι το γυμνασμένο θηλυκό θα βγάλει γερά παιδιά;
Από κάτι εκπληκτικές προκαταλήψεις και πρωτοφανείς συμπτώσεις βρέθηκαν οι γυναίκες να κλωτσάνε το τόπι, να ερωτεύονται το ποδόσφαιρο και να κάνουν δειλά-δειλά τα πρώτα βήματα για να αποκτήσουν δικαίωμα στον αθλητισμό. Να τολμούν να ζητούν τα ελάχιστα δικαιώματά τους, ακόμα κι αν έβρισκαν απέναντί τους ομοσπονδίες και βαρόνους, όπως ο πολύς Πιερ Ντε Κουμπερτέν.
Στον 20ο αιώνα, τον αιώνα της προόδου και της ανάπτυξης σε φυσικές και κοινωνικές επιστήμες και τον αιώνα των δύο πολέμων, οι γυναίκες άρχισαν να γίνονται στενός κορσές. Κυριολεκτικά εν μέρει, σαν τα βικτοριανά φορέματα που απατούσε η εποχή να φοράνε και τα οποία στο πέρασμα των χρόνων αποδείχθηκε ιατρικώς ότι προκαλούσαν ως και θάνατο.
Στις γυναίκες στηρίχθηκε η οικονομία, αφού η λειψανδρία τις ανάγκαζε να δουλεύουν στα εργοστάσια κι ενώ εκείνες παράλληλα έπαιζαν για να στηρίζουν το έργο των στρατιωτών στη διάρκεια του 1ου Παγκοσμίου Πολέμου. Παιχνίδι το οποίο σύντομα θα τους απαγορευόταν για… απολύτως εμπεριστατωμένους λόγους, όπως για παράδειγμα ότι το ποδόσφαιρο προκαλεί στειρότητα!
Ο 21ος πρώτος αιώνας των σημερινών πρωταγωνιστριών, που ακόμα μάχονται για τα δικαιώματά τους σε ίσες αμοιβές με τους άντρες. Ο 21ος πρώτος αιώνας που τους φέρνει στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας χάρη και στα social media, και έχουν ήδη πανηγυρίσει μικρές ή μεγαλύτερες νίκες στη μάχη τους για ισότητα. Ναι, ακόμα και σήμερα η ισότητα ή μη ίση μεταχείριση των άνισων συνεχίζει να είναι μια μάχη που παλεύουν για να κερδίσουν. Μόνο που πλέον έχουν φωνή. Πλέον, έχουν πρόσωπο και έχουν τη δυνατότητα παίκτριες όπως η Ραπίνο, η Μόργκαν, η Λόιντ, η Κερ, η Μάρτα να παίρνουν δημόσιο βήμα για να μιλήσουν για τα προβλήματα που υπάρχουν.
Συνοπτικά, μέσα σε ένα βιβλίο περικλείονται περισσότερα από εκατό χρόνια γεμάτα με τη γυναικεία επιμονή και πάλη να καταρρίψει την προκατάληψη και να εγκατασταθεί σε έναν φαινομενικά αντρικό χώρο. Ένα βιβλίο αθλητικό, μα και συνάμα ιστορικό για την πορεία της γυναίκας στην κοινωνία. Το δικαίωμα στη μόρφωση, το δικαίωμα ψήφου, το δικαίωμα συμμετοχής στους Ολυμπιακούς Αγώνες ̇ένα κουβάρι αγωνίας και πάλης που εκτυλίσσεται σαν ένα ποδοσφαιρικό… 90λεπτο!
50 συγκλονιστικές ιστορίες καθημερινής μάχης άρτια γραμμένες από τη συγγραφέα του «Soccerwomen», Gemma Clarke, και σε μετάφραση της συντάκτριας του SDNA Μαριάννας Αξιοπούλου, η οποία έχει επιμεληθεί και έναν πολύ ιδιαίτερο πρόλογο.
Το βιβλίο κυκλοφορεί από την MVPublications και είναι το ιδανικό ανάγνωσμα για όσους λατρεύουν τον αθλητισμό, και αγαπούν να βλέπουν την παγκόσμια ιστορία να ξετυλίγεται μέσα από προσωπικές ιστορίες.
