«Είναι προβληματικό το νομοσχέδιο».
Είναι ένα βήμα προς τα μπροστά. Ένα βήμα προς την απόλυτη ισότητα. Η Ελλάδα έγινε η 16η χώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση που νομοθετεί για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών κι αυτό από μόνο του δείχνει το άνοιγμα προς την προοδευτικότητα.
Με τον νέο νόμο του κράτους εισάγεται για πρώτη φορά η ισότητα στον πολιτικό γάμο για όλους τους Έλληνες πολίτες χωρίς διακρίσεις σε ότι αφορά τον σεξουαλικό προσανατολισμό.
Συν τοις άλλοις προστατεύονται τα συμφέροντα των παιδιών με αρκετές ρυθμίσεις αναφορικά με το οικογενειακό δίκαιο που αφορούν οικογένειας ομόφυλων ζευγαριών, ωστόσο υπάρχουν ακόμα πολλά βήματα που πρέπει να γίνουν, ώστε να έχουμε την απόλυτη εξάλειψη όλων των ανισοτήτων, που ακόμα υπάρχει,
Περιθώρια για βελτιώσεις
Διότι όπως δήλωσε και ο Υπουργός Επικρατείας, Άκης Σκέρτσος: «δεν επεκτείνουμε το δικαίωμα της ιατρικώς υποβοηθούμενης αναπαραγωγής (και την παρένθετη μητρότητα) στα ζευγάρια ανδρών», κάτι που σημαίνει ότι υπάρχουν ακόμα περιθώρια για νομοτεχνικές βελτιώσεις, που μπορούν να ικανοποιήσουν όλες τις πλευρές.
Οι ΛΟΑΤΚΙ+ οργανώσεις που κλήθηκαν στην διαβούλευση για να καταθέσουν τις δικές τους προτάσεις, χαιρέτισαν τον νέο νομοσχέδιο, το οποίο ως μία ουσιαστική κίνηση προς την ουσιαστικά ισότητα, όμως επισημαίνουν ότι υπάρχουν ακόμα πολλά περιθώρια βελτιώσεων σε όλες τις πτυχές του οικογενειακού, επαγγελματικού και ιδιωτικού βίου.
Το σημαντικότερο ζήτημα που δεν έχει επιλυθεί ακόμα αφορά το ζήτημα της τεκνοθεσίας, αφού αναφέρεται χαρακτηριστικά ότι: «με το παρόν νομοσχέδιο δε δίνεται άμεση και αυτοδίκαιη αναγνώριση της γονεϊκότητας στο γάμο. Με άλλα λόγια, δε μπορεί το ένα μέρος να γίνει αυτοδίκαια με την τέλεση του γάμου γονέας του βιολογικού ή θετού παιδιού του άλλου μέρους που μεγαλώνουν μαζί».
Τα επιπλέον ζητήματα
Ένα άλλο προβληματικό σημείο του νομοσχεδίου αφορά το «τεκμήριο πατρότητας και μητρότηας», αφορά την μη αναγνώριση της τρανς γονεϊκότητας, ενώ σε ότι αφορά την παρένθετη κύηση τονίζουν ότι: «η απαγόρευσή της για άνδρες μόνους, οικογένειες ομόφυλων ανδρών, καθώς για τρανς και intersex άτομα, εντείνει τους αποκλεισμούς και τις διακρίσεις».
Συνάμα, οι οργανώσεις ζήτησαν να χρησιμοποιηθεί σε όλα τα σχετικά άρθρα του νομοσχεδίου η φράση:: «ανεξαρτήτως φύλου», αντί για τον όρο: «ίδιου ή διαφορετικού φύλου», η οποία αποκλείειτα τρανς, intersex και μη δυαδικά άτομα, ενώ τέλος ζήτησαν την διαρκή επιμόρφωση της κοινωνίας και την απεικόνιση των ΛΟΑΤΚΙ+ οικογενειών και στα σχολικά βιβλία, αφού οι διακρίσεις, η ομοφοβία και η απόλυτη ισότητα δικαιωμάτων είναι ένα πολύ πιο βαθύ και πολυπαραγοντικό ζήτημα, δεν λύνεται με την ψήφιση ενός νομοσχεδίου.
