Αυτό που φαινόταν εδώ και καιρό πως θα συμβεί με τον Στέφανο Κασσελάκη και τον ΣΥΡΙΖΑ… συνέβη. Και, μάλιστα, με τον πλέον εμφατικό τρόπο: η Κεντρική Επιτροπή του κόμματος με ευρεία πλειοψηφία (163-123) ενέκρινε την πρόταση μομφής κατά του προέδρου της αξιωματικής αντιπολίτευσης, που «ψάχνει» εκ νέου αρχηγό.
Το αν θα κατέβει εκ νέου ως υποψήφιος ο ίδιος ο Κασσελάκης απέναντι στον Πολάκη, αλλά και τον τρίτο πόλο που φαίνεται να διεκδικεί την αρχηγία, είναι κάτι που μένει να φανεί. Ο ίδιος, πάντως, χρησιμοποίησε πάρα πολύ σκληρή γλώσσα μετά την πρόταση μομφής, ενώ τόνισε πως θα λογοδοτήσει μόνο στον κόσμο του ΣΥΡΙΖΑ.
Αυτός ο (ένας ακόμα…) εμφύλιος στο κόμμα έφερε ξανά στο προσκήνιο αυτό που πολλοί δε θέλουν να παραδεχτούν, αλλά ισχύει στο έπακρο.
Σε τι αναφερόμαστε;
Στο γεγονός πως ο Στέφανος Κασσελάκης από την πρώτη στιγμή που εξελέγη (όταν αρκετοί, που τώρα τον «πολεμούν», τον είδαν ως εξαιρετική ευκαιρία για να… ξεμπερδέψουν με την Αχτσιόγλου και την ομάδα της) δεν τον άφησαν σε ησυχία, να επιδείξει το (όποιο) έργο του ή, έστω, να το «παλέψει».
Σημαίνει αυτό πως ο Stefanos είναι ένας πολιτικός με φοβερό και τρομερό εκτόπισμα που θα έκανε τη διαφορά και θ’ απογείωνε τον ΣΥΡΙΖΑ; Σε καμία περίπτωση. Ωστόσο, είναι λίγο άδικο- κι όταν λέμε «λίγο» εννοούμε «πάρα πολύ»- να τον κατηγορούν πως δεν κάνει για πρόεδρος του κόμματος εκείνοι που από τα πρώτα λεπτά της εκλογής του πριονίζουν την καρέκλα του. Ας τον άφηναν να δουλέψει απερίσπαστος και μετά θα μπορούσαν να τον κρίνουν. Αυτό δεν συνέβη ποτέ, όμως, και το ξέρουν όλοι.
Έτσι, ο ΣΥΡΙΖΑ έφτασε στο εξής παράδοξο: τα εκλεγμένα από τη βάση μέλη του ΣΥΡΙΖΑ έριξαν τον εκλεγμένο από τη βάση πρόεδρο και στις επερχόμενες εσωκομματικές εκλογές θα ψηφίσει η βάση για νέο πρόεδρο.
Και το καλύτερο όλων;
Κατά πάσα πιθανότητα θα εκλεγεί εκ νέου ο Κασσελάκης…
