Ρητορικό το ερώτημα....
Είναι μία από τις πιο γνωστές παρουσιάστριες των τελευταίων πολλών ετών. Μία γυναίκα με πολυετή εμπειρία στο χώρο, που έχει «γράψει» πολλά χιλιόμετρα στον τηλεοπτικό αέρα και, φυσικά, έχει εκτεθεί στο κοινό. Τώρα, αποφάσισε να κατέβει στον στίβο της πολιτικής, ανακοινώνοντας την υποψηφιότητά της με την Νέα Δημοκρατία στις επερχόμενες ευρωεκλογές.
Ο λόγος, φυσικά, για την Ελεονώρα Μελέτη.
Η πασίγνωστη δημοσιογράφος τα πηγαίνει αρκετά καλά στις τελευταίες δημοσκοπήσεις, καθώς ήρθε από το… πουθενά και φαίνεται πως κερδίζει το στοίχημα της εκλογής– έστω κι αν, βέβαια, ακόμα είναι πάρα πολύ νωρίς για να πει κανείς κάτι τέτοιο.
Απ’ ό,τι φαίνεται κάτι τέτοιο για κάποιον ανεξήγητο λόγο δεν… αρέσει σε πολλούς, με αποτέλεσμα να της την «πέφτουν» συστηματικά στα social media, χρησιμοποιώντας αδιανόητους χαρακτηρισμούς.
Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά η ίδια μέσω του προσωπικού της λογαριασμού: «Πριν από 15 -16 χρόνια, διαγνώστηκα ως θύμα χρόνιας συναισθηματικής και ψυχολογικής κακοποίησης, μέσω λεκτικής και συναισθηματικής βίας, εξαιτίας του συστηματικού διασυρμού της προσωπικότητας μου. Χρειάστηκαν πολλά χρόνια, επώδυνης θεραπείας, πείσμα και πίστη για να μπορέσω να χτίσω ψυχική ανθεκτικότητα και να πιστέψω και πάλι στον εαυτό μου.
Σήμερα η ιστορία επαναλαμβάνεται. Όχι απο τα μίντια. Η παθογένεια εντοπίζεται στα κοινωνικά δίκτυα. Δέχομαι εδώ κ λίγες μέρες χυδαία, ανεξέλεγκτη κ απροκάλυπτη βία με αφορμή την υποψηφιότητα μου για την ευρωβουλή. Με λένε πορνη, φασιστρια, δολοφόνο, ακατάλληλη μάνα και δεκάδες άλλους σεξιστικούς κ κακοποιητικούς χαρακτηρισμούς, μου εύχονται καρκίνο, ψόφο και δεκάδες άλλες ευφάνταστες κατάρες, στο πλαίσιο μιας προπαγάνδας που στόχο έχει μέσα από τη δολοφονία χαρακτήρων να δημιουργήσει εντυπώσεις. Αυτό το τέρας της βίας, του μίσους, της κακοποίησης και της χυδαίας κοινωνικής αθλιότητας, είναι ένας από τους λόγους που με έσπρωξε χρόνια τώρα να ασχοληθώ με τα κοινωνικά ζητήματα, εκφράζοντας τους προβληματισμούς μου μέσα από εκπομπές που σήμερα εργαλειοποιούνται ενώ κάποτε εκθειάζονταν, μέσα από βιβλία που έγιναν best seller, μέσα από τη συμμετοχή μου σε οργανωμένες δράσεις χωρίς κανέναν προσωπικό όφελος, και τώρα διεκδικώντας να το κάνω και μέσα από πιο επισήμους φορείς όπως η ευρωβουλή. Ως θύμα κακοποίησης, και μάλιστα σε κοινή θέα, με κακοποιητές τόσο αυτούς που επιτίθενται όσο κι εκείνους που το διασκεδάζουν, αλλά κυρίως ως γυναίκα που κατάφερε να βγει από αυτό αλώβητη και πιο δυνατή, δυναμική, ανθεκτική, αποφασιστική και άκεραιη, δεν φοβάμαι τίποτα και κανέναν. Είμαι εδώ, όρθια, υγιής, με εκείνους που με ξέρουν, να με στηρίζουν και να μου δίνουν δύναμη, να προχωρήσω παρακάτω βλέποντας μόνο τον στόχο. Το τέρας αυτό, ένα ερμαφρόδιτο αρρωστημένης πατριαρχείας αλλά και εσωτερικευμενου μισογυνισμού (δυστυχώς κακοποιητές στη προκειμένη είναι κι αντρες και γυναίκες) εγώ το κοιτάω στα Μάτια, κι είναι το ίδιο που δεν θα σταματήσω ποτέ, με κάθε ευκαιρία να πολεμάω, από οποίο ποσοστό και με οποίο μέσο».
Αυτονόητο πως κάθε εχέφρων άνθρωπος- ανεξαρτήτως κομματικών προτιμήσεων- στέκεται στο πλευρό της, ακόμα κι αν δεν συμφωνεί με την υποψηφιότητά της (που δεν πέφτει λόγο και σε κανέναν για το τι θα κάνει, αλλά τέλος πάντων).
Με την Ελεονώρα και την κάθε Ελεονώρα, λοιπόν…
