Κάτι παραπάνω, πια, από μία εβδομάδα. Τόσο απομένει προκειμένου οι Έλληνες πολίτες να προσφύγουν εκ νέου στην κάλπη και να ψηφίζουν για δεύτερη φορά σε μικρό διάστημα (21 Μαΐου, θυμίζουμε, η πρώτη) για τις εθνικές εκλογές.
Η προεκλογική περίοδος είναι εξαιρετικά υποτονική, μιας και ήταν τόσο χαώδης η διαφορά της Νέας Δημοκρατίας, που η μόνη απορία που μένει ν’ απαντηθεί είναι το αν και κατά πόσον θα έχει αυτοδυναμία και αν θα καταφέρει να ξεπεράσει το εκκωφαντικό νούμερο των 180 βουλευτών.
Ο ΣΥΡΙΖΑ από την πλευρά του απλά προσπαθεί να περιορίσει τις ζημιές, καθώς γνωρίζει πως θα είναι το δεύτερο κόμμα, έχοντας όμως ένα -20% (ου μην και αρκετά παραπάνω…) στην πλάτη. Το ζητούμενο, επομένως, είναι να δούμε το αν ο Αλέξης Τσίπρας θα παραμείνει στην ηγεσία του κόμματος ή θα «αντικατασταθεί».
Άπαντες στην Προοδευτική Συμμαχία γνωρίζουν πως ο πρώην πρωθυπουργός αποτελεί τεράστιο κεφάλαιο για το κόμμα, καθώς δεν ξεχνούν πως αυτός ήταν που το πήρε από το πενιχρό 4% και το έκανε κυβέρνηση.
Αν καταφέρει, κατόπιν των εσωκομματικών διαδικασιών, να παραμείνει στο τιμόνι του ΣΥΡΙΖΑ, το πλάνο που προωθούν οι στενοί του συνεργάτες είναι ένα: την, τρόπον τινά, επανίδρυση του κόμματος, που θα γίνει ένας ξεκάθαρα κεντροαριστερός συνασπισμός. Αυτή η στροφή ήδη δε φαίνεται ν’ αρέσει σαν ιδέα στα «σκληροπυρηνικά» αριστερά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, όμως μοιάζει με μονόδρομος αν θέλει κάποια στιγμή να επιστρέψει στην εξουσία.
Βέβαια, με την ΝΔ να ξεκινάει από τόσο μπροστά μοιάζει σχεδόν ανέφικτο να χάσει και τις εκλογές του 2027, όμως αρκετοί στον ΣΥΡΙΖΑ- του Αλέξη Τσίπρα συμπεριλαμβανομένου- πιστεύουν πως η φθορά της εξουσίας σε συνδυασμό με αυτό το σαφές άνοιγμα προς το κέντρο αρκούν για να έρθουν εκ νέου μέρες 2015.
Θα τα καταφέρει ο Τσίπρας; Δύσκολο.
Όχι και ακατόρθωτο, όμως…
