Είναι η μία από τις δύο μεγάλες εορτές της ορθόδοξης εκκλησίας, ένα διάστημα σχεδόν μίας εβδομάδας (παρά κάτι) κατά το οποίο… νεκρώνουν σχεδόν τα πάντα στη χώρα.
Το… μενού έχει νηστεία 6 ημερών για την συντριπτική πλειονότητα του κόσμου, έπειτα μαγειρίτσα, αυγά, σούβλισμα και όλα τα συναφή. Α ναι, και το κυριότερο: μετάβαση στο χωριό.
Το Πάσχα- όπως προφανέστατα θα καταλάβατε- έχει συγκεκριμένες σταθερές και άπαντες ξέρουν τι να περιμένουν τη Μεγάλη Εβδομάδα μα και εκείνη που ακολουθεί μετά απ’ αυτήν.
Ή, τουλάχιστον, θα έπρεπε να ξέρουμε. Γιατί, κατά πώς φαίνεται, υπάρχουν ορισμένα ρεπορτάζ που κάνουν λες και φέτος (και κάθε φέτος, εννοείται) συνέβη κάτι το καινοφανές: οι ταξιδιώτες, σύμφωνα με τα όσα γράφονται, περνούν «πρωτοφανή ταλαιπωρία», οι ουρές που σχηματίζονται από και προς την Αθήνα, την Θεσσαλονίκη και τις άλλες μεγάλες πόλεις είναι «τεράστιες», ο κόσμος «δεν κινείται καθόλου» και άλλα τέτοια ωραία.
Μα, συγγνώμη, δεν είναι λογικό αυτό; Όταν εκδράμουν… 3 εκατομμύρια κάθε Μεγάλη Πέμπτη ή Μεγάλη Παρασκευή, στην επιστροφή την Δευτέρα του Πάσχα δε θα γίνει ο κακός χαμός; Ή μήπως είναι κάτι που το βλέπουμε πρώτη φορά να συμβαίνει (μ’ εξαίρεση, εξυπακούεται, τις δύο χρονιές της «σκληρής» πανδημίας).
Περίεργα πράγματα…
