Παράλληλα, μίλησε και για την όλη κατάσταση που επικρατεί μες στα κελιά.
«Το έχω βιώσει και δίνω κουράγιο στους φυλακισμένους. Είτε είναι στο Μεταγωγών στον Κορυδαλλό είτε στα κελιά του Κορυδαλλού. Έχω βιώσει και τις δύο αυτές φυλακές. Η φυλακή είναι μία κοινωνία όπως είναι και η κοινωνία έξω. Υπάρχουν οι τσαμπουκάδες, υπάρχουν και οι άγγελοι. Που διαβάζουν βιβλία, που δουλεύουν και θέλουν να σωφρονιστούν Οι Πυρήνες της Φωτιάς μου είχαν κάνει δώρο όταν ήμουν μέσα.
Οπως οι κρατούμενοι, έτσι υπάρχουν και οι φύλακες που θέλουν να σε σωφρονίσουν, υπάρχουν και οι κακοί. Οφείλουν αυτοί που τους βάζουν να τους σωφρονίσουν. Ήταν δύσκολο αυτό που πέρασα. Μπαίνεις σε μία πτέρυγα, που είναι υψηλού κινδύνου. Στη δική μας την πτέρυγα, είχαμε ανθρώπους με μακιγιάζ τρομερό… Τους έβλεπα να έρχονται με… μάτια, πρησμένα, σαν να γύριζαν από τα μπουζούκια. Έτσι τους έβλεπα εγώ… Όπως έξω διαχειρίζονται πράγματα, έτσι γίνεται και μέσα. Αυτό ξεκινάει από ψηλά. Διακινούν οι μέσα προς τα έξω και οι έξω προς τα μέσα».
Για τις απειλές στους σωφρονιστικούς είπε: «Ναι, υπάρχουν, όταν είναι κάποιος εκεί μέσα και βράζει μέσα σου, θα τσακωθεί, θα μιλήσει… Είχε έρθει ο Ρουπακιώτης να μας δει και του είπα ότι είναι χάλια η κατάσταση. Δεν γίνεται να βάζεις 4-5 άτομα στα κελιά, θα τσακωθούν αναπόφευκτα».
Για τα συμβόλαια θανάτου: «Όταν μπήκα, μου είπε ένας “μεγάλος”. Θες να εξοντώσουμε κάποιον; Όχι του είπα. Σας το λέω κι ανατριχιάζω. Από την επομένη, όλοι μου μιλούσαν και μου έλεγαν κύριε Γαβαλά. Κανένας δεν με πείραξε ποτέ. Είχα τον απόλυτο σεβασμό.
Χρήμα δεν κυκλοφορεί, αλλά υπάρχουν οι κάρτες τηλεφώνου. Δεν τη βρήκα και πολύ μαφιόζικη την κατάσταση. Άκουγα όμως ότι σε πτέρυγες που ήταν ασφυκτικά γεμάτες, γίνονταν πολλά. Πλακώνονταν, βάζανε φωτιές…».
