Όμως έχει ακούσει τόσα πολλά για εκείνον που είναι σαν να τον έχει γνωρίσει. Μάλιστα είχε γράψει και στο facebook του: «Δεν μπορούσα να είμαι πιο περήφανος εγγονός! Δυστυχώς, δεν είναι στη ζωή και ποτέ δεν είχα την ευκαιρία να τον γνωρίσω, αλλά είμαι πολύ περήφανος για τον παππού μου Σεργκέι Σαλνίκοφ, για όσα πρόσφερε στην ομάδα ποδοσφαίρου της ΕΣΣΔ. Χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Μελβούρνης του 1956 με την ομάδα της Σοβιετικής Ένωσης, Πρωταθλητής Σοβιετικής Ένωσης και σπουδαίος πρωταθλητής που αντιμετώπισε τον Πελέ και την υπόλοιπη ομάδα της Βραζιλίας στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1958 στη Σουηδία.
Η Ρωσική κυβέρνηση αποφάσισε να δημιουργήσει γραμματόσημα για όλους τους θρυλικούς παίκτες της ομάδας ποδοσφαίρου της ΕΣΣΔ και να προσθέσει τα ονόματα τους στα περισσότερα αεροπλάνα της Aeroflot, για να τιμήσει και να δείξει το σεβασμό της στους εθνικούς ήρωες, ανάμεσα στους οποίους στον παππού μου.
Δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ παππού! Ευχαριστούμε που μας κάνεις περήφανους!»
Η μητέρα του Στέφανου η Τζούλια Σαλνίκοβα ήταν και εκείνη αθλήτρια. Η μεγάλη της αγάπη ήταν το τένις και μάλιστα το 1990 βρισκόταν στην 194η θέση της παγκόσμιας κατάταξης.
Ο Σεργκέι Σαλνίκοφ ήταν όνομα θρύλος στη Σοβιετική Ένωση και έπαιξε μαζί με τους Λεβ Γιασίν, Ιγκόρ Νέτο, Νικίτα Σιμονιάν, Ανατόλι Ίλιν. Κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Μελβούρνης το 1956.
