Όπως δήλωσε στο Αθηναϊκό/ Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο δήμαρχος, Γεώργιος Ζουμπάς έχει γίνει προφορική συμφωνία με την Δ.Ε.Φ.Ν.Κ, “αλλά όλοι μας είμαστε ενθουσιασμένοι με την ιδέα δημιουργίας ενός μοναδικού μουσείου, αφιερωμένου στον πρότυπο του ήρωα του Νίκου Καζαντζάκη, Αλέξη Ζορμπά”, είπε ο δήμαρχος και επιβεβαίωσε ότι ο Δήμος προχώρησε στην κατάρτιση πρότασης, με σκοπό να επιδιώξει χρηματοδότηση.
“Ο Γιώργος Ζορμπάς έμεινε στο ορεινό τίμημα της περιοχής μας, στο χωριό Παλαιοχώρι, όπου σώζεται ακόμα το ερειπωμένο σπιτάκι του… Εμείς, όμως, προτείνουμε το Μουσείο να στεγαστεί στο δημοτικό κτήριο που υπάρχει στο χωριό” είπε ο δήμαρχος.
Η εκπρόσωπος της ΔΕΦΝΚ και επί πολλά χρόνια πρόεδρος του Ελληνικού τμήματος, ιστορικός Γιούλη Ιεραπετριτάκη, μιλώντας στον ραδιοφωνικό σταθμό του ΑΠΕ-ΜΠΕ, “Πρακτορείο 104,9 FM”, επισήμανε ότι «o τόπος του πραγματικού Ζορμπά ήταν η Χαλκιδική, στην Κρήτη δεν είχε πάει ποτέ. Ο Νίκος Καζαντζάκης τον Γεώργιο Ζορμπά τον γνώρισε το 1914 στο Άγιο Όρος κι από τότε αναπτύχθηκε μια πραγματική φιλία, που δεν έσβησε ποτέ μέσα στα επόμενα χρόνια και σ’ αυτό αναφέρθηκε στο βιβλίο του ο πρόεδρος της Δ.Ε.Φ.Ν.Κ, Γιώργος Στασινάκης, με τίτλο: “Καζαντζάκης – Ζορμπάς. Μια πραγματική φιλία”».
Με τη δημιουργία του μουσείου πολλοί αναγνώστες και τουρίστες ανά τον κόσμο θα επισκεφτούν την ορεινή Χαλκιδική, τιμώντας το έργο του μεγάλου Έλληνα συγγραφέα και τον ήρωα του, που έγινε σύμβολο της σύγχρονης Ελλάδας, είπε η κα Ιεραπετριτάκη.
Ο Γεώργιος Ζορμπάς γεννήθηκε στον Κολινδρό του Νομού Πιερίας το 1865 και πέθανε το 1941 στα Σκόπια, όπου και βρίσκεται σήμερα ο τάφος του, που τον ανακάλυψε το 1997 ο Μίκης Θεοδωράκης.
Ο Ζορμπάς ήταν μερακλής, γλεντζές, φιλόσοφος της ζωής, παρότι δεν γνώριζε γράμματα.
Ο Γεώργιος Ζορμπάς, στο Παλαιοχώρι της Χαλκιδικής, όπου εργάστηκε ως μεταλλωρύχος, γνωρίστηκε με την Ελένη Καλκούνη, παντρεύτηκαν κι έκαναν 12 παιδιά, από τα οποία επέζησαν επτά. Ο πόλεμος και ο θάνατος της Ελένης, όμως, έφεραν δυστυχία στην οικογένεια.
Το 1914 ο Γεώργιος Ζορμπάς φεύγει για το Άγιο Όρος με την απόφαση να γίνει καλόγερος. Εκεί γνωρίσθηκε με τον Καζαντζάκη κι αργότερα πήγαν στη Μεσσηνιακή Μάνη, για να εκμεταλλευτούν τα ορυχεία της Πράστοβας, κοντά στη Στούπα, παραθαλάσσιο χωριό του Δήμου Λεύκτρου. «Ο Ζορμπάς με έμαθε να αγαπάω τη ζωή και να μην φοβούμαι τον θάνατο» έγραψε ο Νίκος Καζαντζάκης και ξεχώρισε τον Ζορμπά ως έναν από τους ανθρώπους που άφησαν βαθιά χνάρια στην ψυχή του. Έτσι εμπνεύστηκε ο Καζαντζάκης το έργο του «Βίος και πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά».
Η ταραγμένη ζωή του Γεωργίου Ζορμπά συνεχίστηκε στα Σκόπια, όπου εγκαταστάθηκε, ξαναπαντρεύτηκε, έκανε κι άλλα παιδιά και νέα οικογένεια, ασχολήθηκε και πάλι με την εξορυκτική δραστηριότητα. Όμως ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος, η κατάσχεση των ορυχείων από τους Γερμανούς κατακτητές, η πείνα και η ναζιστική σκλαβιά τον έστειλαν στον τάφο το 1941.
«Ποτέ δεν ντράπηκα για την ψυχή μου τόσο όσο μπροστά στον Ζορμπά» γράφει ο Καζαντζάκης για τον συνεργάτη και συνοδοιπόρο του. Τον αληθινό άνθρωπο που ο συγγραφέας μετονόμασε από Γιώργη σε Αλέξη Ζορμπά, τον έπλασε στο χαρτί ως μυθιστορηματικό πρόσωπο και μετουσίωσε τον πληθωρικό από ζωτική ορμή χαρακτήρα του, χαρίζοντας του τις μνημειώδεις διαστάσεις ενός ήρωα.
Ο Νίκος Καζαντζάκης έγραψε το βιβλίο για το Ζορμπά στην Αίγινα τα χρόνια 1941-1943 και πρωτοκυκλοφόρησε στην Ελλάδα το 1946 από τις «Εκδόσεις Δημητράκου». Μέχρι σήμερα τα έργα του Νίκου Καζαντζάκη και ο “Ζορμπάς” μεταφράστηκαν και αναδημοσιεύονται συνεχώς σε πάνω από 50 γλώσσες του κόσμου του κόσμου.
Η Διεθνής Εταιρεία Φίλων Νίκου Καζαντζάκη ιδρύθηκε το 1988 στη Γενεύη με στόχο την προβολή του έργου του συγγραφέα και πλέον αριθμεί πάνω από 7.000 μέλη σε 126 χώρες.
Σοφία Προκοπίδου
