Tα γονίδια της μητέρας και όχι του πατέρα είναι αυτά που καθορίζουν την ευφυϊα του παιδιού, σύμφωνα με έρευνα που διεξήγαγαν επιστήμονες του πανεπιστημίου της Ουάσινγκτον, «κλέβοντας» για πάντα την ευκαιρία από τους μπαμπάδες να λένε ότι το παιδί τούς έχει μοιάσει στην εξυπνάδα.
Αυτό συμβαίνει γιατί σύμφωνα με την έρευνα τα γονίδια της ευφυϊας βρίσκονται στα Χ χρωμοσώματα, που οι γυναίκες έχουν δύο από αυτά ενώ οι άνδρες μόνο ένα. Υπάρχει μία κατηγορία γονιδίων που ονομάζονται «ρυθμισμένα» και έχει βρεθεί πως λειτουργούν ανάλογα με το αν προέρχονται από τη μητέρα ή τον πατέρα. Τα «ρυθμισμένα» γονίδια που αφορούν στην εξυπνάδα λειτουργούν όταν προέρχονται από τη μητέρα.
Δοκιμές που έγιναν σε εργαστήρια σε ποντίκια κατέληξαν πως όσα από τα θηλαστικά είχαν μεγαλύτερες δόσεις μητρικών γονιδίων, ανέπτυξαν μεγαλύτερους εγκεφάλους αλλά μικρότερα σώματα. Αντίθετα, σε όσα από τα ποντίκια χορηγήθηκαν μεγαλύτερες δόσεις πατρικών γονιδίων ανέπτυξαν μικρότερους εγκεφάλους αλλά μεγαλύτερους κορμούς σωμάτων.
Σύμφωνα με τους επιστήμονες, τα κύτταρα που περιέχουν πατρικά γονίδια βρίσκονται συσσωρευμένα σε τμήματα του εγκεφάλου που σχετίζονται με λειτουργίες όπως το σεξ, το φαγητό και η επιθετικότητα. Αυτά τα κύτταρα δεν εντοπίζονται στο τμήμα εκείνο του εγκεφαλικού φλοιού όπου συμβαίνουν οι πιο προηγμένες γνωστικές λειτουργίες, όπως η συλλογιστική σκέψη, η γλώσσα και ο προγραμματισμός.
Και για όσους (πατεράδες) αρνούνται να αποδεχτούν αυτά τα ευρήματα επειδή προέρχονται από μελέτη σε ποντίκια και όχι σε ανθρώπους, ας μη βιάζονται. Οι επιστήμονες πήραν συνεντεύξεις από 12.686 νέους ανθρώπους, ηλικίας 14-22 ετών, κάθε χρόνο από το 1994. Παρότι έλαβαν υπόψη διάφορους παράγοντες, όπως τη φυλή ή την κοινωνικο-οικονομική κατάσταση των συμμετεχόντων, πάλι κατέληξαν στο ίδιο συμπέρασμα, ότι δηλαδή ο καλύτερος πρρογνωστικός παράγοντας εξυπνάδας ήταν το IQ της μητέρας.
Το μόνο που σώζει το γόητρο των μπαμπάδων είναι πως η έρευνα τονίζει πάραυτα πως τα γονίδια δεν είναι ο μόνος παράγοντας που καθορίζει την εξυπνάδα του παιδιού. Συγκεκριμένα, περίπου το 40-60% καθορίζεται από την κληρονομικότητα, το υπόλοιπο είναι θέμα περιβάλλοντος και ερεθισμάτων. Μια ανάσα για τους πατεράδες, έστω και στο τέλος.
