Η ίδια έφυγε στα 89 της χρόνια χωρίς να… λύσει μία απορία της. Γιατί έγινε ολόκληρο θέμα που έκανε το αυτονόητο; “Μα γιατί έγινε όλο αυτό; Τι κάναμε; Το αυτονόητο κάναμε!”
Κι όμως, τόσο η ίδια όσο και οι ξαδέλφες της Αιμιλία Καμβύση και Ευστρατία Μαραπίδη έγιναν σύμβολα αλληλεγγύης χάρη στη ματιά του φωτογράφου Λευτέρη Παρτσάλη του ανθρώπου που “αιχμαλώτισε” τη στιγμή στη Σκάλα Συκαμιάς.
Η φωτογραφία του έκανε τον γύρο του κόσμου και οι τρεις “γιαγιάδες της Λέσβου” έφτασαν έως τον προθάλαμο του βραβείου Νόμπελ.
Ο φωτογράφος μίλησε στην εφημερίδα Έθνος και είπε:
“Δεν κατάλαβε ποτέ γιατί δόθηκε τόση προβολή για κάτι αυτονόητο. Δεν μπορούσε να αντιληφθεί το τάιμινγκ και το δυνατό μήνυμα που εξέπεμπε”.
Η γιαγιά Μαρίτσα έφυγε από αυτόν τον κόσμο την περασμένη Τρίτη και οι δύο ξαδέλφες της που θα την αποχαιρετήσουν σήμερα Πέμπτη ελπίζουν πως κάποια στιγμή θα μάθουν νέα για το μωρό που είναι πλέον τεσσάρων ετών και ζει κάπου στην Ευρώπη.
“Εκτυλίχθηκαν όλα μπροστά μου και έχω αποτυπώσει καρέ καρέ το μεγαλείο της σκηνής από την αρχή ως το τέλος. Από την ώρα που οι γιαγιάδες φώναζαν επιτακτικά 3-4 φορές ‘φέρτο εδώ μωρέ’, μέχρι τη στιγμή που το έδωσαν ξανά πίσω στη μητέρα ήρεμο και χορτάτο”, είπε στο Έθνος ο Λευτέρης Παρτσάλης.
Το περιστατικό έγινε τον Οκτώβριο του 2015, στην κορύφωση της προσφυγικής κρίσης και με τις βάρκες να φτάνουν κατά δεκάδες στη Λέσβο και στη Σκάλα Συκαμιάς. Οι τρεις γιαγιάδες ήξεραν από προσφυγιά. Οι μητέρες τους είχαν φτάσει μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή από τα Μοσχονήσια το 1922.
Εκείνη την ημέρα κάθονταν σε ένα παγκάκι και παρακολουθούσαν τα γεγονότα. Είδαν τη νεαρή μάνα να βγαίνει μουσκεμένη, κρυωμένη και ταλαιπωρημένη, κρατώντας το βρέφος σφιχτά στην αγκαλιά της, βρέφος το οποίο έκλαιγε ασταμάτητα.
