Την επιθυμία αυτή εκφράζουν συνήθως τα μοναχοπαίδια, αναφερόμενα ως επί το πλείστον στα σκυλάκια ή τα γατάκια.
Ο λόγοι που θέλουν να προστεθεί ένα νέο μέλος στην οικογένεια ποικίλλουν. Συχνά θέλουν το τετράποδο να αποτελεί το φίλο τους στο σπίτι, ενώ άλλες φορές το βλέπουν σαν παιχνίδι. Δεν αποκλείεται μάλιστα να επιθυμούν να εντάξουν στην παρέα τον “επιστήθιο φίλο” τους προκειμένου να υπάρχει κάποιος για να δίνουν εντολές!
Αξίζει να σημειωθεί ότι, αν το παιδί βιώνει έλλειψη αγάπης και τρυφερότητας από το οικογενειακό του περιβάλλον, τότε είναι βέβαιο ότι θα δεθεί πολύ με τον τετράποδο φίλο του.
Οι γονείς πριν πουν το “ναι”, θα πρέπει να είναι σίγουροι ότι και οι ίδιοι θέλουν το κατοικίδιο, καθώς τις περισσότερες φορές είναι αυτοί που αναλαμβάνουν όλες τις υποχρεώσεις. Ένα παιδί, όσο και να θέλει να αναλάβει την ευθύνη ενός ζώου, δεν μπορεί αν είναι κάτω των 13 ετών.
Σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να του βάζει φαγητό και νερό, διευκολύνοντας με τον τρόπο αυτό τα καθήκοντα των γονιών απέναντι στο νέο μέλος. Ωστόσο, οι γονείς δεν θα πρέπει να φοβούνται ν’αρνηθούν στο παιδί, ιδανικά όμως οφείλουν να του εκθέσουν τους πραγματικούς λόγους για τους οποίους δεν μπορούν να προσθέσουν και την ευθύνη ενός κατοικιδίου στην καθημερινότητά τους. Το παιδί θα καταλάβει!
Οι γονείς ξέρουν πόσο υπεύθυνο είναι το παιδί τους, το γνωρίζουν από το πώς και πόσο συχνά εκπληρώνει τις καθημερινές του υποχρεώσεις. Μέσα από αυτή τους τη γνώση μπορούν να του αναθέσουν βοηθητικές υποχρεώσεις σε σχέση με το ζωάκι. Σε περίπτωση που προχωρήσουν από κοινού στην απόκτηση ενός κατοικιδίου θα πρέπει να προετοιμάσουν το παιδί για την ενδεχόμενη απώλεια.
Αν ο μικρός τους φίλος αρρωστήσει, και δεν είναι αιφνίδιος ο θάνατός του, το παιδί πρέπει να έχει την απαραίτητη ενημέρωση προκειμένου να δεχτεί όσο πιο φυσιολογικά γίνεται το τέλος.
Πηγή: faysbook.gr
