Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων καταδίκασε την Ελλάδα για την υποχρεωτική εφαρμογή του ισλαμικού δικαίου της Σαρία ακόμα και παρά τη θέληση των μουσουλμάνων της Θράκης.
Το ισλαμικό δίκαιο εφαρμόστηκε παρά τη θέληση της μουσουλμάνας που προσέφυγε.
Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων καταδίκασε την Ελλάδα για την υποχρεωτική εφαρμογή του ισλαμικού δικαίου της Σαρία ακόμα και παρά τη θέληση των μουσουλμάνων της Θράκης.
Όπως ανακοίνωσε η Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, η οποία άσκησε παρέμβαση στη δίκη, το δικαστήριο επιβεβαίωσε «πανηγυρικά» το δικαίωμα των μελών της μειονότητας της Θράκης να υπάγονται στα κοινά δικαστήρια και τον Αστικό Κώδικα.
«Το συνταγματικό δικαίωμα της πρόσβασης σε έννομη προστασία από το φυσικό δικαστή και όχι από τον ιεροδίκη για τους συμπολίτες μας που ανήκουν στη μειονότητα δεν ήταν καθόλου αυτονόητο για τις ελληνικές κυβερνήσεις επί δεκαετίες. Αλλά και οι δικαστές, μάλιστα του Αρείου Πάγου, ακολουθούσαν μια πατερναλιστική λογική: Προέκριναν δυστυχώς συστηματικά την επιβολή της Σαρία, την εφαρμογή δηλαδή του θρησκευτικού δικαίου, «για το καλό» των μελών της μειονότητας, ακόμα και ενάντια στη θέλησή τους. Το ερώτημα είναι γιατί τέτοια εμμονή;» αναφέρει η Ένωση.
Η υπόθεση φορά την προσφυγή της Molla Sali για υπόθεση κληρονομικής διαμάχης. Ο Άρειος Πάγος αποφάσισε ότι είναι άκυρη η διαθήκη του Έλληνα μουσουλμάνου συζύγου της Molla Sali, η οποία είχε γίνει σε συμβολαιογράφο και όχι μέσω του μουφτή.
Την διαθήκη προσέβαλαν οι δύο αδελφές του που επικαλέστηκαν τις Συνθήκες των Σεβρών και της Λωζάνης, με τις οποίες τα ισλαμικά έθιμα και το θρησκευτικό δίκαιο εφαρμόζονται για τους Έλληνες μουσουλμάνους. Τα ελληνικά δικαστήρια σε πρώτο βαθμό αλλά και στην έφεση δεν τις δικαίωσαν. Τις αποφάσεις ανέτρεψε ο Άρειος Πάγος και η χήρα του εκλιπόντος προσέφυγε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, το οποίο τελικά την δικαίωσε.
Η Ελλάδα καταδικάστηκε για παραβίαση της αρχής της μη διάκρισης καθώς και προσβολή του δικαιώματος στην ιδιοκτησία.
Στη δίκη, η Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου υποστήριξε ότι θρησκευτική ελευθερία της μειονότητας δεν συνεπάγεται την υποχρέωση υπαγωγής των μελών της στο μουσουλμανικό δίκαιο παρά τη θέλησή τους.
Όπως αναφέρει, «ο νόμος για τις αρμοδιότητες του Μουφτή τροποποιήθηκε μόλις πρόσφατα ξεκαθαρίζοντας πολλά ζητήματα. Υπάρχει όμως ακόμα μια ιδιαίτερα σημαντική εκκρεμότητα, η οποία είναι βέβαιο ότι θα μας απασχολήσει ξανά: η συμβατότητα του ίδιου του ιερού μουσουλμανικού δικαίου όπως τον εφαρμόζει ο δικαστής-Μουφτής με την αρχή της ισότητας, ιδιαίτερα της ισότητας των φύλων και με το συμφέρον του παιδιού».
