Τι αναφέρει στο αίτημα αποφυλάκισης.
Στο Δικαστικό Συμβούλιο προσφεύγουν όσοι κρίθηκαν προφυλακιστέοι για συμμετοχή στο αποκαλούμενο κύκλωμα του χρυσού, ζητώντας να αφεθούν ελεύθεροι αφού δεν υφίσταται πλέον η κατηγορία της λαθρεμπορίας. Μετά τη «σιωπή» της Εισαγγελίας να γνωμοδοτήσει όπως ζητούσε η ανακρίτρια , οι συνήγοροι τους υπέβαλλαν τα σχετικά αιτήματα.
Μεταξύ αυτών, που προσφεύγουν ο γνωστός ενεχυροδανειστής. Στην προσφυγή του αναφέρει μεταξύ άλλων:
«Όπως είναι γνωστό, κατά το άρθρο 155 του Εθνικού Τελωνειακού Κώδικα η λαθρεμπορία έχει ως αντικείμενο εμπορεύματα υποκείμενα σε δασμούς, φόρους και λοιπές επιβαρύνσεις που εισπράττονται στα Τελωνεία. Λαμβάνοντας υπόψη τα δεδομένα της υπό κρίση υπόθεσης που αφορούν εξαγωγές χρυσού προς την Τουρκία, θέτουμε καταρχάς ως αφετηρία ότι οι τελωνειακές σχέσεις μεταξύ Ελλάδος, ως κράτους μέλους της Ε.Ε., και Τουρκίας διέπονται από την υπ’ αρ. 1/1995 απόφαση του Συμβουλίου Σύνδεσης ΕΚ – Τουρκίας, στο άρθρο 4 της οποίας ορίζεται ότι «οι εισαγωγικοί ή οι εξαγωγικοί δασμοί καθώς και οι φορολογικές επιβαρύνσεις ισοδυνάμου αποτελέσματος καταργούνται πλήρως μεταξύ της Κοινότητας και της Τουρκίας κατά την ημερομηνία ενάρξεως της παρούσας απόφασης. Από την ίδια ημερομηνία η Κοινότητα και η Τουρκία δεν προβαίνουν στην επιβολή οιουδήποτε νέου εισαγωγικού ή εξαγωγικού τελωνειακού δασμού ή οποιασδήποτε φορολογικής επιβάρυνσης ισοδυνάμου αποτελέσματος. Οι παρούσες διατάξεις εφαρμόζονται επίσης και για τους τελωνειακούς δασμούς φορολογικού χαρακτήρα». Επομένως, είναι βέβαιον ότι κατά την εξαγωγή χρυσού από την Ελλάδα προς την Τουρκία δεν οφείλονται εξαγωγικοί δασμοί….»
Όπως σημειώνει ο ενεχυροδανειστής βάσει του ισχύοντος νομικού πλαισίου, παρανόμως κατασχέθηκαν οι πλάκες χρυσού και ασημιού που βρέθηκαν στο κεντρικό του κατάστημα.
«Τα εμπορεύματα που βρίσκονται στο τελωνειακό έδαφος της Ευρωπαϊκής Κοινότητας τεκμαίρεται ότι έχουν κοινοτικό χαρακτήρα, πλην ορισμένων εξαιρέσεων που δεν ενδιαφέρουν την παρούσα υπόθεση (οράτε άρθρο 313 Κανονισμού ΕΟΚ 2454/93). Συνεπώς, ο κάτοχος χρυσού στη χώρα μας δεν υποχρεούται να αποδείξει ότι έχει εισαγάγει νόμιμα το χρυσό στην Ελλάδα. Η παρατήρηση αυτή είναι σημαντική, διότι αποδεικνύει ότι εντελώς παράνομα κατασχέθηκαν οι πλάκες χρυσού και ασημιού που βρίσκονταν στο κεντρικό μου κατάστημα επί της οδού Πατησίων 32 εντός ειδικών κιβωτίων εξαγωγής, καθόσον δεν αποτελούν λαθρεμπόρευμα.
Αλλά ακόμη και στην περίπτωση που ο κάτοχος χρυσού δεν κατέχει τα προβλεπόμενα φορολογικά στοιχεία για τη νόμιμη κατοχή του προϊόντος, στοιχειοθετείται φορολογική παράβαση και όχι λαθρεμπορία (οράτε το προηγούμενο έγγραφο)….Μολονότι τα ανωτέρω ζητήματα έχουν επιλυθεί από ετών τόσο γενικά όσο και ειδικά για την εξαγωγή χρυσού προς οποιαδήποτε χώρα, η κυρία Ανακρίτρια του ν. 4022/11 αποφάσισε την προσωρινή μου κράτηση, διότι τα προαναφερθέντα έγγραφα των ως άνω αρμοδίων υπηρεσιών δεν υπήρχαν στη δικογραφία με πρωταρχική ευθύνη του Τμήματος Ασφαλείας Αμαρουσίου ως προανακριτικής αρχής, το οποίο όφειλε και μπορούσε να τα αναζητήσει, προτού ξεκινήσει αυτή την τεράστια κινητοποίηση και την ταλαιπωρία δεκάδων ανθρώπων χωρίς καν να υπάρχει αξιόποινη πράξη. Εντούτοις, μια ημέρα μετά την απολογία μου και συγκεκριμένα τη Δευτέρα 3/12/2018 η κα Ανακρίτρια, ενεργώντας εκ καθήκοντος, ζήτησε προφορικά από την Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων να της διαβιβαστεί έγγραφη απάντηση ως προς το αν οφείλονται δασμοί και φόροι κατά την εξαγωγή χρυσού προς τρίτη χώρα, καθώς και αν η εν λόγω εξαγωγή στοιχειοθετεί λαθρεμπορία. Στο αίτημα αυτό η ΑΑΔΕ απάντησε αμέσως, διαβιβάζοντας τα προαναφερθέντα έγγραφα που απαντούν επακριβώς στα τεθέντα ερωτήματα και καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι η παράνομη εξαγωγή χρυσού συνιστά μόνο απλή τελωνειακή παράβαση και όχι λαθρεμπορία. Η απάντηση αυτή είχε ως συνέπεια να αφεθούν ελεύθεροι οι 23 κατηγορούμενοι που απολογούνταν στις 3/12/2018 για την καλούμενη «Β΄ εγκληματική οργάνωση».
