Δεν υπάρχουν περιθώρια για αδιαφορία
Μπροστά σε μια νέα πραγματικότητα για τη διαχείριση των υδάτινων πόρων καλούνται να προσαρμοστούν τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με την Κομισιόν να απευθύνει επίσημη σύσταση για μείωση της κατανάλωσης νερού κατά 10% έως το 2030, ένα μέτρο που αφορά και την Ελλάδα.
Αν και το σχέδιο θα παρουσιαστεί επισήμως τον επόμενο μήνα, σύμφωνα με αποκάλυψη των Financial Times, οι βασικές γραμμές του έχουν ήδη γίνει γνωστές: πρόκειται για μια προσπάθεια προληπτικής αντιμετώπισης της αυξανόμενης πίεσης στους υδάτινους πόρους της Ευρώπης λόγω της κλιματικής αλλαγής, της λειψυδρίας και της πληθυσμιακής συγκέντρωσης.
Το όριο του 10% δεν έχει δεσμευτικό χαρακτήρα, ωστόσο, η Κομισιόν καλεί κάθε χώρα να εκπονήσει το δικό της σχέδιο περιορισμού της κατανάλωσης. Η επίτροπος Περιβάλλοντος, Τζέσικα Ρόσβαλ, σχολίασε με νόημα στην εφημερίδα: «Ακόμα και όταν κάνουμε ντους, πρέπει να το σκεφτόμαστε».
Η Ελλάδα δεν μένει ανεπηρέαστη από τις εξελίξεις. Ο διευθύνων σύμβουλος της ΕΥΔΑΠ, Χάρης Σαχίνης, έχει επανειλημμένα προειδοποιήσει πως, εάν δεν ληφθούν άμεσα μέτρα εξοικονόμησης και ενίσχυσης των υποδομών, η Αθήνα ενδέχεται να αντιμετωπίσει σοβαρό πρόβλημα υδροδότησης εντός της επόμενης διετίας, ιδίως εάν οι σημερινές υδρολογικές συνθήκες παραμείνουν αμετάβλητες.
Η εικόνα δεν είναι καθόλου καθησυχαστική και σε άλλα κράτη: στην Κύπρο, το 2025 θα σημάνει την τρίτη συνεχόμενη χρονιά ξηρασίας, η οποία κατατάσσεται ως η όγδοη χειρότερη περίοδος για τα αποθέματα νερού τα τελευταία 50 χρόνια, όπως δήλωσε η υπουργός Γεωργίας, Μαρία Παναγιώτου.
Ακόμα και στη Σουηδία -τη χώρα καταγωγής της επιτρόπου Ρόσβαλ- έχουν επιβληθεί περιορισμοί στο πότισμα των κήπων, με απαγόρευση χρήσης λάστιχου σε αρκετές περιοχές. Την ίδια ώρα, στη Γαλλία και την Ισπανία έχουν ξεσπάσει έντονες κοινωνικές αντιπαραθέσεις μεταξύ αγροτικών και περιβαλλοντικών ομάδων, με αντικείμενο τη διαχείριση των υδάτων και τα σχέδια κατασκευής φραγμάτων.
Το υπό διαμόρφωση σχέδιο της Ε.Ε. φιλοδοξεί να ενισχύσει τη συλλογική ανθεκτικότητα των κρατών-μελών απέναντι στις ολοένα και πιο συχνές περιόδους υδατικής πίεσης – όταν η ζήτηση υπερβαίνει τη διαθέσιμη προσφορά. Παράλληλα, ενθαρρύνει την ενίσχυση των επενδύσεων σε κρίσιμες υποδομές: αγωγούς, αντλιοστάσια και μονάδες επεξεργασίας, ώστε να διασφαλιστεί η ορθολογική χρήση κάθε σταγόνας.
Το μήνυμα της Ε.Ε. είναι σαφές: το νερό δεν είναι πια δεδομένο. Και η ώρα για σχέδιο δράσης έχει ήδη φτάσει.
