Η φήμη δεν είναι πάντα εγγύηση εντιμότητας
Μια υπόθεση που θυμίζει κινηματογραφικό σενάριο απασχολεί τις τελευταίες ημέρες τις διωκτικές και δικαστικές αρχές, με πρωταγωνίστρια μια 38χρονη δημοσιογράφο, η οποία αξιοποίησε τη φήμη και τις γνωριμίες της για να στήσει μια καλοδουλεμένη απάτη εκατομμυρίων.
Η γυναίκα, που έχει μακρά προϋπηρεσία στο θρησκευτικό ρεπορτάζ μεγάλων Μέσων, μεταπήδησε τα τελευταία χρόνια στις δημόσιες σχέσεις, όπου και κατάφερε να αποκτήσει επαφές με ισχυρούς οικονομικά κύκλους. Αυτές ακριβώς τις γνωριμίες φέρεται να εκμεταλλεύτηκε για να υφάνει ένα δίκτυο εξαπάτησης που περιλάμβανε δεκάδες θύματα.
Σύμφωνα με τις αρχές, η δημοσιογράφος-PR πωλούσε πολυτελή ταξίδια στο Άμπου Ντάμπι, τα οποία όμως ήταν ανύπαρκτα. Οι επενδύσεις των θυμάτων χάνονταν στον αέρα και η ίδια φέρεται να συγκέντρωνε τεράστια ποσά, χωρίς ποτέ να προσφέρει τις υποσχόμενες υπηρεσίες.
Η Δικαιοσύνη πλέον παίρνει θέση. Σε βάρος της έχει ασκηθεί ποινική δίωξη για κακουργηματική απάτη και νομιμοποίηση εσόδων από εγκληματική δραστηριότητα, ενώ έχει λάβει προθεσμία για να απολογηθεί ενώπιον του ανακριτή την Τρίτη 27 Μαΐου.
Με πλάτες την ιδιότητα
Η υπόθεση προκαλεί αίσθηση, καθώς όπως τονίζουν αναλυτές, το σχέδιο στηρίχτηκε στην αξιοπιστία που προσφέρει η επαγγελματική ταυτότητα του δημοσιογράφου. «Ήταν αναγνωρισμένη και καταξιωμένη στον χώρο. Μέσα από τη δημοσιογραφία έχτισε ένα δίκτυο σχέσεων, το οποίο στη συνέχεια χρησιμοποίησε με τρόπο δόλιο», ανέφερε χαρακτηριστικά ο αστυνομικός αναλυτής Σταύρος Μπαλάσκας στο Open.
Το προφίλ της ήταν ιδανικό για να εμπνέει εμπιστοσύνη: «Όλα της τα χρόνια έκανε το θρησκευτικό ρεπορτάζ. Με την εικόνα αυτή πλησίαζε ανθρώπους σοβαρούς, εύπορους, και τους εξαπατούσε μεθοδικά. Δεν πρόκειται μόνο για έναν επώνυμο παρουσιαστή. Μιλάμε για εργοστασιάρχες, επιχειρηματίες logistics στη Βόρεια Ελλάδα, ακόμη και πρόσωπα από το Κολωνάκι με ισχυρές οικονομικές δυνατότητες», εξηγεί ο κ. Μπαλάσκας.
Το «τρικ» της μεγάλης απάτης
Όπως αποκαλύπτεται, η δράση της δεν ήταν καθόλου τυχαία. Είχε αναπτύξει μια τακτική που της επέτρεπε να διαχειρίζεται ακόμη και τις αντιδράσεις των θυμάτων. «Δάγκωνε 50 με μεγάλα ποσά. Παρακολουθούσε ποιοι θα αντιδράσουν. Σε όσους δημιουργούσαν πρόβλημα, τους “έφτιαχνε” με ένα μέρος των χρημάτων που είχε ήδη αποσπάσει. Οι υπόλοιποι, που δεν κινητοποιούνταν νομικά, απλώς αγνοούνταν», εξηγεί ο αναλυτής.
Η μέθοδος αυτή της επέτρεπε να διατηρεί ένα πέπλο αξιοπιστίας, ενώ παράλληλα αυξάνονταν τα κέρδη της από όσους δεν πρόσεχαν ή δεν αντιδρούσαν εγκαίρως. Στην ουσία, χρησιμοποιούσε τα χρήματα των νέων θυμάτων για να «καλύπτει» τα προηγούμενα, θυμίζοντας σχήματα τύπου Ponzi.
