«Καζάνι που βράζει» είναι το κόμμα των Σπαρτιατών μετά και την αποχώρηση του Χαράλαμπου Κατσιβαρδά. Είχε προηγηθεί η αποχώρηση του Κωνσταντίνου Φλώρου και συνολικά από το κόμμα έχουν «χαιρετίσει» τέσσερις βουλευτές.
Επίσης οι δημοσκοπήσεις δείχνουν πως το κόμμα… «πνέει τα λοίσθια» με ποσοστό κάτω του 3%. Και ενώ τα ακροδεξιά αλλά και τα… νεοφερμένα κόμματα στη Βουλή φαίνονται να χάνουν ποσοστά, επανέρχεται εκ νέου μία κατάσταση που επιβεβαιώνει το σε όλους μας γνωστό ρητό «ο λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται».
Σύμφωνα με τον Βηματοδότη, ο αρχηγός της Χρυσής Αυγής, Νίκος Μιχαλολιάκος και ο άτυπος αρχηγός των Σπαρτιατών που πρόσφατα παραιτήθηκε από τον δήμο Αθηναίων, Ηλίας Κασιδιάρης, σκέφτονται να επιχειρήσουν την εκλογική τους επάνοδο.
Αρχικά θα προσπαθήσουν την αποφυλάκιση τους από τη φυλακή εκμεταλλευόμενοι την διάταξη του Ποινικού Κώδικα για τα 3/5 της ποινής. Με πολλές αμφιβολίες για το πόσο αυτό θα γίνει δεκτό, η πρόθεση τους είναι να εκμεταλλευτούν τον θόρυβο και να παρουσιάσουν εκλογικό σχήμα για τις ευρωεκλογές.
Ακόμα και αν αυτά τα σχήματα, κάτι που είναι πολύ πιθανό έως δεδομένο, απορριφθούν από τον Άρειο Πάγο λόγω της ύπαρξης των σχετικών τροπολογιών, ο αντικειμενικός σκοπός τους θα είναι η συσπείρωση των οπαδών τους.
Ο κίνδυνος για τους έγκλειστους του Δομοκού, είναι η εξαφάνιση τους από την δημοσιότητα και η μετακίνηση των οπαδών τους σε «γειτονικά» πολιτικά σχήματα, όπως π.χ. το Εθνικό Μέτωπο που εμφανίζει ιδιαίτερη ακροδεξιά κινητικότητα τον τελευταίο καιρό.
Εδώ όμως έρχεται το παράβολο των 20.000 ευρώ για τη συμμετοχή στις εκλογές του Ιουνίου. Ένα παράβολο που δεν επιστρέφεται σε περίπτωση απόρριψης της συμμετοχής ενός κόμματος από τον Άρειο Πάγο.
Οπότε το ερώτημα που τίθεται είναι το κατά πόσο large χρηματικά θα είναι οι Μιχαλολιάκος και Κασιδιάρης ώστε να εκτεθούν σε νομική απόρριψη των πολιτικών σχημάτων τους ή παρένθετων αυτών και την ίδια στιγμή να χάσουν και το εικοσάρικο του παραβόλου.
Στην περίπτωση που δεν αποδειχθούν.. γαλαντόμοι, ενδεχομένως, να επιζητήσουν την διαπραγμάτευση της όποιας πολιτικής προίκας τους με άλλους, κοντινούς, σχηματισμούς. Σε κάθε περίπτωση, οι ανακατατάξεις, οι μεταλλάξεις και οι προσδοκίες στην ακροδεξιά, καλά κρατούν.
