Λίγη ηρεμία δεν βλάπτει…
Μερικές φορές, η αλήθεια κρύβεται στο… προφανές. Δεν υπάρχουν κρυφά νοήματα, δεν υπάρχουν δεύτερες αναγνώσεις. Δεν υπάρχει υποφώσκουσα ειρωνεία, ούτε δύσκολες προεκτάσεις που μπορεί να βάλει το μυαλό του καθενός. Υπάρχει μόνο αυτό, το πρώτο πράγμα που σκέφτονται όλοι, όταν βλέπουν το συγκεκριμένο σκίτσο.
Αν δει κανείς την ιστορική διαδρομή του Αρκά, θα αντιληφθεί ότι τα τελευταία χρόνια απέχει αυτό που λέμε κομματική ουδετερότητα. Η σάτιρα του είναι αρκετά πιο στοχευμένη σε συγκεκριμένα πρόσωπα και κόμματα, με τον Αλέξη Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ γενικότερα να αποτελούν «στόχους» της καυστικής του πένας.
Αυτή τη φορά όμως, δεν υπάρχει κάτι τέτοιο. Υπάρχει μόνο το προφανές. Το πρόδηλο.
Υπήρξαν αρκετοί που μόλις είδαν το τελευταίο σκίτσο που ανέβασε ο Αρκάς, το συνέδεσαν με την συγκέντρωση των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ στην βίλα του Στέφανου Κασσελάκη στις Σπέτσες, θέλοντας να… τρολάρει την απαίτηση του προέδρου του, που ζήτησε από τα στελέχη παρουσιάσεις σε Power point.
Ωστόσο, αυτό απέχει πολύ από την αληθινή ερμηνεία του σκίτσου. Ο Αρκάς δεν θέλησε να κάνει τίποτα άλλο, παρά μία αιχμηρή τοποθέτηση για τον εθισμό των ανθρώπων στις ηλεκτρονικές οθόνες και την ολοένα και μεγαλύτερη απόσταση από το βιβλίο, από την έντυπη μορφή ενημέρωσης και ψυχαγωγίας.
Ο σύγχρονος άνθρωπος τείνει να αποξενωθεί από το βιβλίο, το χαρτί, τις πραγματικές σελίδες. Ειδικότερα, η νέα γενιά έχει ταυτίσει την ζωή της, με το σκρολάρισμα σε οθόνες touch-screen, οτιδήποτε άλλο της φαίνεται ξένο, παλιό.
Στην συγκεκριμένη περίπτωση, το πικρό χιούμορ του Αρκά δεν είναι πολιτικό, μα καθαρά κοινωνικό. Και μοιάζει με μία κραυγή αγωνίας για μία νέα, ιδιαίτερη μορφή αναλφαβητισμού που χτυπάει την πόρτα της νέας γενιάς, που πιστεύει ότι όλη τους η ζωή βρίσκεται πάνω από μία οθόνη…
