Μήπως να δίναμε περισσότερη προσοχή;
Όχι την επόμενη Κυριακή, την μεθεπόμενη. Σε ακριβώς 14 ημέρες από τώρα, δηλαδή- τόσο απομένει μέχρι τις (πρώτες, μιας και θα υπάρξουν μίνιμουμ και δεύτερες) εκλογές, οι οποίες θα καθορίσουν σε μεγάλο βαθμό το αν η Νέα Δημοκρατία έχει ρεαλιστικές ελπίδες αυτοδυναμίας το καλοκαίρι, αν ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να κάνει την έκπληξη και να γίνει αυτός κυβέρνηση και ούτω καθεξής.
Οι δημοσκοπήσεις, που- λογικό είναι- βρίσκονται συνεχώς στο επίκεντρο τους τελευταίους μήνες- δείχνουν ν’ ασχολούνται αποκλειστικά με τα δύο μεγάλα κόμματα ή, έστω, έτσι το εκλαμβάνει ο κόσμος ερμηνεύοντας τα ευρήματά τους.
Ωστόσο τα πολύ ενδιαφέροντα είναι τα όσα συμβαίνουν πιο… πίσω. Κι εκεί (μετά το οριστικό τέλος του κόμματος Κασιδιάρη) βρίσκουμε ορισμένες σταθερές, οι οποίες βγάζουν μάτι. Και σε ό,τι έχει να κάνει με το ΠΑΣΟΚ που δείχνει να σταθεροποιείται σε διψήφιο ποσοστό και που, απολύτως λογικά, «γλυκοκοιτάζουν» τόσο το κυβερνών κόμμα όσο και η αξιωματική αντιπολίτευση για πιθανή μετεκλογική συνεργασία, και σχετικά με το ΚΚΕ.
Γιατί αναφερόμαστε ξεχωριστά στο κόμμα του κ. Κουτσούμπα;
Γιατί, πολύ απλά, με τον… χαμό που γίνεται στα υψηλότερα στρώματα ελάχιστοι δείχνουν να έχουν πάρει χαμπάρι πως το Κομμουνιστικό Κόμμα πάει στις 21 Μαΐου να πάρει ποσοστό που έχει να δει πάνω από 10 χρόνια, και πιο συγκεκριμένα από τις πρώτες εκλογές του 2012 (στις 6 Μαΐου) με την Αλέκα Παπαρήγα στο «τιμόνι» το ΚΚΕ είχε λάβει ποσοστό 8,48%.
Είναι χαρακτηριστικό πως και στην τελευταία, χρονικά, δημοσκόπηση (αυτήν της GPO) το ΚΚΕ ήταν στο 7%, ενώ στις περισσότερες δίνεται στα πέριξ του 7,5%-8%- νούμερο διόλου ευκαταφρόνητο αν αναλογιστούμε πως εδώ και πάρα πολλά χρόνια το συγκεκριμένο κόμμα παίρνει από 4,5% περίπου έως και λίγο κάτω από 6%.
Ο Δημήτρης Κουτσούμπας φαίνεται να ενισχύει τη δυναμική του ΚΚΕ κι αυτό, ενόψει δεύτερων εκλογών, μπορεί να παίξει τεράστιο ρόλο…
