Το αίτημα της υπεράσπισης έπεσε στο κενό.
Μεγάλο μέρος της υπερασπιστικής γραμμής του συνηγόρου του Δημήτρη Λιγνάδη, μετά την προφυλάκισή του στις φυλακές Τριπόλεως, στηριζόταν στην εξαίρεση της ανακρίτριας που χειρίστηκε την υπόθεση μετά τις πρώτες καταγγελίες.
Ο Αλέξης Κούγιας είχε καταγγείλει για παράνομη συνεργασία της 19ης ανακρίτριας με «ψευδομηνυτές» και με «αναξιόπιστους και ανήθικους» μάρτυρες κατηγορίας στην αρεοπαγίτη-επιθεωρήτρια του Πρωτοδικείου Αθηνών, Ζαμπέτα Στράτα.
Ο δικηγόρος είχε υποβάλει σχετική αναφορά στην επιθεωρήτρια στρεφόμενος σε βάρος της ανακρίτριας Παρασκευής Μπότσης, για παράβαση καθήκοντος και είχε ζητήσει εκ μέρους του πελάτη του την εξαίρεσή της από την υπόθεση.
Οι δικαστές όμως με βούλευμά τους, υιοθέτησαν την πρόταση του εισαγγελέα, Γιάννη Πιέρρου, κρίνοντας πως όλες οι ενέργειες της δικαστικής λειτουργού ήταν σύννομες.
Από το συμβούλιο των δικαστών κρίθηκε πως ο τρόπος που διευθύνεται η διαδικασία με την υποβολή ερωτήσεων σε μάρτυρες και κατηγορούμενους δεν μπορεί, από μόνος του, να θεμελιώσει λόγο εξαίρεσης – παρά μόνο αν συνδυάζεται με σαφείς ενδείξεις μεροληψίας. Στην περίπτωση αυτή όμως δεν προκύπτει κάτι τέτοιο από κανένα στοιχείο της δικογραφίας.
