Ήταν... προδιαγεγραμμένο.
Το ημερολόγιο δείχνει πια πως ξεπεράσαμε τα μέσα του Μαρτίου. Πράγμα που σημαίνει- και δεδομένου του ότι μπήκαμε σε καθεστώς καραντίνας το πρώτο δεκαήμερο του Νοεμβρίου- πως «περπατάμε» ήδη στον 5ο μήνα καθολικού lockdown ολόκληρης της χώρας.
Το συγκεκριμένο μέτρο, φυσικά, πάρθηκε με μοναδικό στόχο το να μην «ξεφύγουν» τα νούμερα σε θανάτους, διασωληνωμένους και ημερήσια κρούσματα, ούτως ώστε να είναι πιο διαχειρίσιμη η πανδημία και να μη γονατίσει το Εθνικό Σύστημα Υγείας.
Ωστόσο, κάτι τέτοιο όχι απλά δεν συνέβη, αλλά πλέον τα νούμερα στους συγκεκριμένους τομείς είναι παρεμφερή (και μερικές μέρες ακόμα και χειρότερα…) απ’ ό,τι τον Νοέμβριο- κάτι που δείχνει με τον πλέον εκκωφαντικό τρόπο ότι αυτή τη φορά το lockdown δεν απέδωσε.
Το αντίθετο: σήμερα Τρίτη 16/3, φτάσαμε και «επίσημα» στο σημείο που όλο φοβόμασταν, καθώς έγινε αυτό που άπαντες απεύχονταν. Κάτι που, υποτίθεται, η καραντίνα θα απέτρεπε. Κάτι, κακά τα ψέματα, ελαφρώς τρομακτικό.
Σε τι αναφερόμαστε;
Στο γεγονός πως σε ολόκληρη την Αττική δεν υπάρχει πια ούτε ένα ελεύθερο κρεβάτι στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας. Ούτε ένα!
Μετά την αθρόα εισαγωγή ασθενών το τελευταίο 24ωρο (καταγράφηκαν 240), το σύστημα κατέρρευσε, μιας και πλέον νοσηλεύονται σε απλές κλίνες συμπολίτες μας που χρήζουν διασωλήνωσης.
Κι αυτό είναι το πιο ανησυχητικό απ’ όλα.
Ας ελπίσουμε ότι λίαν συντόμως η κατάσταση θα βελτιωθεί… δραματικά προς το καλύτερο.
Ας το ελπίσουμε…
