Έχει αποδείξει ότι τα status της κόβουν σαν λεπίδα. Η Έλενα Ακρίτα με αφορμή την ατάκα του Γιώργου Καπουτζίδη στο «ΦΛΕΡΤ» έστειλε το δικό της μήνυμα στον Μάρκο Σεφερλή.
Πριν τη συνάντηση των δυο στα δικαστήρια η κ. Ακρίτα με ένα ποστάρισμα στη σελίδα της στο Facebook εξήγησε στον Μάρκο Σεφερλή τι δεν έχει καταλάβει.
Αναλυτικά όσα έγραψε:
Αγαπητέ κύριε Σεφερλή, #ακολουθει_τεντόπανο
Ο Γιωργος Καπουτζίδης σε τηλεοπτική του συνέντευξη ζήτησε συγγνώμη από τους τηλεθεατές για ένα επεισόδιο του ‘Παρά πέντε’. Είπε επί λέξει:
«Είχα σε ένα επεισόδιο τρανσφοβικά αστεία. Τότε δεν καταλάβαινα ότι αυτό μπορεί να ενοχλεί κάποιον άνθρωπο και γι’ αυτό θέλω να ζητήσω συγγνώμη. Μακάρι όταν ξαναπαιχτεί αυτό το επεισόδιο να υπάρχει μία σήμανση. Θέλω να ζητήσω συγγνώμη από τους διεμφυλικούς ανθρώπους της Ελλάδος γιατί αντιμετώπισα με αστειάκια τον αγώνα τους για να είναι αυτοί που είναι, για να βρουν τον εαυτό τους. Δεν είναι δουλειά κανενός να κάνει πλάκα με το φύλο και την ταυτότητα του άλλου.»
«Δεν είναι δουλειά κανενός να κάνει πλάκα με το φύλο και την ταυτότητα του άλλου.»
Καταλάβατε τώρα τι προσπαθώ να πω τόσον καιρό, κύριε Σεφερλή; Καταλάβατε τώρα γιατί δεν στέκει το επιχείρημα σας πως κι εσείς σατιρίζετε ό,τι σατίριζαν και οι πάλαι ποτέ ελληνικές ταινίες; Αυτές με τους ομοφυλοφιλους, τους υπερβαρους, τους νάνους; Με τους ανθρώπους δηλαδή που ζούσαν στη δεκαετία του ‘60 . Του ‘60, όχι σήμερα.
Ο Κώστας Βουτσας υποδύθηκε τον μαύρο στην ταινία «Τον αραπη κι αν τον πλένεις». Πιστεύετε ειλικρινά πως το 2020 στην εποχή του #black_lives_matter θα μπορούσε να γυριστεί μια τέτοια ταινία; Θα είχε κοπεί απ’ τον τίτλο. Ή ο ‘Φίφης’ του Παράβα: Φίφης στον αιώνα μας δεν θα υπήρχε. Διοτι αυτό που τότε ήταν αστείο, τώρα είναι κακοποιητικος λόγος κατάπτυστος.
Αυτό ακριβώς έκανε ο Γιώργος Καπουτσίδης. Ακριβώς όμως. Ζήτησε συγγνώμη για ένα αστείο πού γράφτηκε όχι πριν εξήντα χρόνια, αλλά πριν δεκαπέντε. Μόλις δεκαπέντε.
Είδατε τι έγινε με το Big Brother. Ένας ολόκληρος κόσμος ξεσηκώθηκε και πέταξε τον τύπο κλωτσηδόν από εκεί μέσα. Θα γινόταν αυτό πριν δέκα χρόνια; Ή έστω πέντε.
Σήμερα τα πράγματα έχουν αλλάξει, κύριε Σεφερλή. Βρισκόμαστε στον 21ο αιώνα. Οι αγώνες για τα ανθρώπινα δικαιώματα, οι διεκδικήσεις για το φύλο, τη φυλή, το χρώματα, την ηλικία, την εμφάνιση έχουν μαζικοποιηθεί. Δεν υπάρχει πια η ίδια ανοχή στα κακοποιητικά στερεότυπα. Έχει υψωθεί από όλους μας ασπίδα προστασίας γύρω από τους ανθρώπους που την έχουν ανάγκη. Κι εκεί θα παραμείνει: ψηλά!
Εγώ κύριε Σεφερλή θα είμαι παρούσα στο ραντεβού μας στα δικαστήρια. Θα είμαι παρούσα για να πω, αυτά που σάς γράφω εδώ τώρα. Να τα πω στους δικαστές, να τα πω και να τα λέω και να τα ξαναλέω και ξανά και ξανά και ξανά σε όποιον έχει διάθεση να ακούσει.
Να τα πω και σε σας. Πρόσωπο με πρόσωπο. Όπως έγραψα τότε στα Νέα είστε καλός ηθοποιός κι έχετε μιλιούνια κόσμου που σας παρακολουθούν.
Ειλικρινά το έχετε ανάγκη όλο αυτό; Ειλικρινά δεν θα σημαντικό να δώσετε στο κοινό σας άλλα μηνύματα; Αφού γεμίζετε θεατρα. Αφού μπορείτε. Γιατί δεν το κάνετε;
Αλλάζουν τα πράγματα, κύριε Σεφερλή. Ευτυχώς για τα πράγματα.
Χαιρετισμούς
Έλενα Άκριτα
