Υπήρξε το απόλυτο πρόσωπο κατά την αντιμετώπιση του πρώτο κύματος του κορωνοϊού στη χώρα μας. Ήταν ο άνθρωπος εκείνος που με το ήρεμο ύφος του, την ανθρωπιά του και την αδιαμφισβήτητη επιστημονική του κατάρτιση έφτασε στο σημείο να έχει αποδοχή από τον κόσμο που θυμίζει ποσοστά… δικτάτορα.
Ο λόγος, φυσικά, για τον Σωτήρη Τσιόδρα. Ο γνωστός λοιμωξιολόγος ήταν αυτός που στο πρώτο «μπαμ» της πανδημίας έβγαινε κάθε απόγευμα στις 18.00 μαζί με τον Νίκο Χαρδαλιά και μας ενημέρωνε για την εξέλιξη της πορείας του Covid-19 στη χώρα μας.
Φυσικά, του πιστώνεται σε τεράστιο βαθμό πως με τις σωστές υποδείξεις της ομάδας του κατάφερε ν’ αποτρέψει τα (πολύ) χειρότερα για την Ελλάδα, κρατώντας χαμηλά τα νούμερα σε καθημερινά κρούσματα και θανάτους.
Ωστόσο, το τελευταίο διάστημα τα πράγματα πηγαίνουν από το κακό στο χειρότερο στα μέρη μας, με τους αριθμούς να έχουν εκτοξευτεί και την ανησυχία των ειδημόνων να είναι κάτι παραπάνω από έκδηλη.
Ολοένα και πιο έντονες φήμες, λοιπόν, κάνουν λόγο πως ο Σωτήρης Τσιόδρας είναι απογοητευμένος από τη γενικότερη χαλάρωση και από το γεγονός πως δεν εισακούγονται οι προτάσεις του, με αποτέλεσμα να γκρεμίζουμε την καλή εικόνα που είχαμε προ τριμήνου.
Ακούγεται επίσης πως ο εκπρόσωπος του Υπουργείου Υγείας έχει βρεθεί δυο φορές πολύ κοντά στην παραίτηση, όμως τελευταία στιγμή χάρη στην παρέμβαση ενός συγκεκριμένου ατόμου έμεινε στη θέση του.
Λέγεται ότι ένας από τους λόγους που δε θέλει να εμφανίζεται καθημερινά στην τηλεόραση πια έχει να κάνει και με την υποβόσκουσα κόντρα του με την κυβέρνηση, γι’ αυτό και δέχτηκε με μισή καρδιά να εμφανιστεί πριν μια εβδομάδα εκτάκτως.
Ωστόσο, από την κυβέρνηση αυτές οι φήμες χαρακτηρίζονται ανυπόστατες και αναληθείς και τονίζουν πως ο κ. Τσιόδρας είναι αμετακίνητος στη θέση του, απλώς εργάζεται πίσω από τις κάμερες νυχθημερόν για την αντιμετώπιση του φονικού ιού και πως τίποτα δεν έχει αλλάξει στις σχέσεις των δύο πλευρών.
Τι ισχύει; Είναι πράγματι εκνευρισμένος ο εθνικός μας λοιμωξιολόγος από τα πολύ χαλαρά μέτρα της κυβέρνησης ή συνεχίζουν ενωμένες οι δύο πλευρές στον κοινό αγώνα;
Ευχόμαστε ολόψυχα το δεύτερο…