Οι σχέσεις ιστορίας και θρησκείας είναι αλληλένδετες μεν αλλά και, συχνά, συγκρούονται. Και να για βρεις πραγματικές ημερομηνίες δύο χιλιάδες (και βάλε) χρόνια πριν, πρέπει να κάνεις έρευνα. Μεθοδευμένη. Ως και κάναμε.
Πότε έγινε πραγματικά το Πάσχα, η Σταύρωση και η Ανάσταση του Χριστού; Δεν γίνεται να απαντήσεις στο ερώτημα αν δεν καταλήξεις στο πότε έγινε η Γέννηση του Θεανθρώπου.
Η ακριβής χρονολόγηση της ζωής του Ιησού είναι αδύνατη αφού οι υπάρχουσες μαρτυρίες, που προέρχονται από την Καινή Διαθήκη, χαρακτηρίζονται από χρονολογική ασάφεια και επίσης το αφετηριακό 1 μ.Χ. δεν εναρμονίζεται ακριβώς με τα ιστορικά δεδομένα εκείνων των ετών. Και όλα ξεκινούν από ένα… λάθος: ο μοναχός και αστρονόμος Διονύσιος ο Μικρός τον 4ο αιώνα καθόρισε, με τα τότε δεδομένα, το 754 «από κτίσεως Ρώμης» ως το έτος γέννησης του Ιησού. Αυθόρμητα, χωρίς στοιχεία, απλά διαβάζοντας τα Ευαγγέλια. Το «από κτίσεως Ρώμης» ήταν η τότε ισχύουσα απαρίθμηση των ετών (η σημερινή είναι «προ» και «μετά Χριστόν».
Τα (λίγα) στοιχεία που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη κατά προσέγγιση χρονολόγηση της γέννησης του Ιησού, προέρχονται κυρίως από τα Ευαγγέλια των Λουκά και Ματθαίου που αναφέρουν ότι τούτη έγινε επί αυτοκράτορα Αυγούστου, και επί βασιλείας Ηρώδη, την εποχή του άστρου της Βηθλεέμ και της μεγάλης απογραφής (σ.σ. τέσσερα στοιχεία). Ο Ηρώδης εκτιμάται ότι πέθανε το έτος 750 από κτίσεως Ρώμης, ήτοι το 4 π.Χ., άρα τα πραγματικά… Χριστούγεννα έγιναν νωρίτερα. Πόσο νωρίτερα όμως;
Η εντολή Ηρώδη περί θανάτου βρεφών έως και δύο ετών, φτάνουν τους υπολογισμούς στο 6 π.χ. ενώ, κατά την ευαγγελική ρήση, όταν ο Ηρώδης κάλεσε τους Μάγους, τους έστειλε στη Βηθλεέμ όπου συνάντησαν πλέον τον Ιησού ως «παιδίον» και όχι ως «βρέφος». Το δε άστρο της Βηθλεέμ, αν τελικά αφορούσε κάποιο αστρονομικό φαινόμενο, οδηγεί στο έτος 747 από κτίσεως Ρώμης ή 7 π.Χ., αφού κατά τον Κέπλερ και άλλους αστρονόμους υπήρξε πράγματι τότε ένα παρόμοιο ουράνιο φαινόμενο που προκαλείται κατά τη συνάντηση των τριών πλανητών (Κρόνου, Δία και Αφροδίτης).
Τέλος, η απογραφή (του Κυρηνίου, ως αναφέρει ο Λουκάς), γεγονός που έστειλε Ιωσήφ και Μαρία στη Βηθλεέμ, δημιουργεί προβλήματα μιας και το 6 ή 7 π.Χ. ηγεμόνας της Συρίας ήταν ο Σέντιος Σατουρνίνος και όχι ο Κυρήνιος, που βασίλεψε το 12 με 8 π.Χ.!
Οσο για τη γιορτή; Μόλις το 354 π.Χ. καθιερώθηκαν τα Χριστούγεννα ανήμερα 25ης Δεκεμβρίου, ως τότε ήταν στις 6 Ιανουαρίου. Ο λόγος; Για να «χτυπηθεί» η ημέρα του Ανίκητου Ηλίου των ειδωλολατρών…
Κοντολογίς, κατά την πλέον ασφαλή ιστορικά προσέγγιση, ο Ιησούς γεννήθηκε το έτος 7 προ Χριστού. Καλά ως εδώ;
Για τη Σταύρωση και το πότε αυτή έγινε, ημερολογιακά, εξίσου πρέπει κανείς να σταθεί σε ιστορικά γεγονότα. Όπως την παρουσία του Ποντίου Πιλάτου ως επίτροπος της Ρώμης στην Ιουδαία (26-35 μ.Χ) επί αυτοκράτορα Τιβέριου (14-37 μ.Χ.). Και υπάρχει και ένας άλλος Ηρώδης, ο Ηρώδης Αντίπας (ή, ορθότερα, Ἡρῴδης Γ’ Ἀντίπατρος) που ήταν τετράρχης της Γαλιλαίας και της Περαίας το 4 π.Χ. ως το 39 μ.Χ., είναι αυτός που διέταξε τον αποκεφαλισμό του Ιωάννη του Bαπτιστή, ανέκρινε τον Iησού Xριστό και στη συνέχεια τον έστειλε πίσω στον Πόντιο Πιλάτο.
Ψάχνοντας τις ημερομηνίες για το εβραϊκό Πάσχα, σύμφωνα με τη χριστιανική χρονολόγηση άρχιζε με τη νέα σελήνη στο εβραϊκό ημερολόγιο και γιορταζόταν τη 14η Nισάν. Και, σύμφωνα με τους αστρολόγους, το εβραϊκό Πάσχα έπεσε ημέρα Σάββατο τις χρονιές 26 μ.X., 30 μ.X. και 33 μ.X.
Αν λοιπόν ο Ιησούς γεννήθηκε το 7 π.χ. και, σύμφωνα με τις γραφές, έζησε επί Γης 33 χρόνια, τότε πιθανότατα η Σταύρωση και η Ανάσταση έλαβαν χώρα το έτος 26 μετά Χριστόν, με τη σημερινή αρίθμηση.
