Αυτή τη φορά λίγα μπορεί να πει κανείς για τον κρατικό μηχανισμό. Όποιον γιατρό και αν ρωτήσεις θα σου πει ότι είναι η πρώτη φορά που ο κρατικός μηχανισμός δουλεύει με τέτοια οργάνωση και επαγγελματισμό, υπό δύσκολες, αλλά και πρωτόγνωρες συνθήκες.
Γι’ αυτό η καραμέλα του ανεπαρκούς κράτους στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί. Καλό θα ήταν λοιπόν πριν στρέψουμε τα βέλη μας αλλού, να αναλογιστούμε τι κάνουμε εμείς. Γιατί στην περίπτωση του κορωνοϊού η ατομική ευθύνη και συμπεριφορά παίζουν τον κυριότερο και πιο σημαντικό ρόλο.
Και δυστυχώς για άλλη μια φορά μένουμε μετεξεταστέοι. Χαρακτηριστική, όσο και ανατριχιαστική είναι η καταγγελία του δημάρχου Πύργου, ο οποίος αποκάλυψε ότι άτομα που κανονικά θα έπρεπε να έχουν μπει σε καραντίνα κυκλοφορούν σε καφενεία σαν να μην τρέχει τίποτα.
Δεν ενδιαφέρονται αν κολλήσουν τους συμπολίτες τους, δεν νοιάζονται για την διασπορά του ιού, που αποδεδειγμένα απειλεί τις ευπαθείς ομάδες, το μόνο που τους νοιάζει είναι να μην αλλάξουν οι συνήθειες τους και να μη χάσουν τη βολή τους.
Εκείνο που δεν έχουν συνειδητοποιήσει, είναι ότι όταν μιλάμε για έναν επιθετικό ιό που μεταδίδεται τόσο εύκολα και γρήγορα, το ενδεχόμενο να ξεφύγει το πράγμα και να γίνει η Ελλάδα Ιταλία δεν είναι τόσο μακρινό.
Και εκεί δυστυχώς οι πρώτοι που θα έχουν την ευθύνη θα είναι οι συγκεκριμένοι πολίτες που αψηφούν τις απαγορεύσεις και τις συστάσεις των γιατρών και κάνουν του κεφαλιού τους, αδιαφορώντας για τους γύρω τους…
