Έχει καταφέρει να είναι το μεγάλο θέμα συζήτησης σε ό,τι αφορά την παγκόσμια πολιτική σκηνή. «Χτίζει» εδώ και καιρό την στρατηγική του και, πλέον, έχει καταφέρει να είναι το επίκεντρο της προσοχής- ειδικά στα θέματα της Ανατολικής (και όχι μόνο…) Μεσογείου.
Ο λόγος, φυσικά, για τον Ταγίπ Ερντογάν. Ο Τούρκος πρόεδρος συνεχίζει να προκαλεί με την συχνότητα που αναπνέει Ελλάδα και Κύπρο, χώνει τη μύτη του στα θέματα της Λιβύης και με την ανοχή των Μεγάλων Δυνάμεων κάνει σχέδια… μεγαλείου.
Φαίνεται, ωστόσο, πως η Ελλάδα βρήκε ένα πολύ ισχυρό σύμμαχο στο φλέγον ζήτημα της τουρκικής προκλητικότητας. Έναν σύμμαχο που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ φρόντισε να φέρει πιο κοντά, τακτική που (ορθώς) υιοθέτησε και η Νέα Δημοκρατία.
Σε ποια χώρα αναφερόμαστε;
Μα, φυσικά, στη Γαλλία. Ο Εμανουέλ Μακρόν είναι ο μοναδικός ο οποίος ανθίσταται και κατακεραυνώνει τον Ερντογάν σε κάθε ευκαιρία, ενώ αναμένεται να αποκτήσει ακόμα πιο ισχυρό ρόλο στην ΕΕ τώρα που ολοκληρώθηκε το Brexit.
Η Γερμανία- το ‘χει καταστήσει σαφές η κυρία Μέρκελ με την στάση της εδώ και καιρό- δεν προτίθεται να βάλει φρένο στον Σουλτάνο, για να μην πούμε ότι δείχνει να τον «ενθαρρύνει» κιόλας.
Η Γαλλία, από την άλλη, θ’ αποκτήσει ακόμα δυνατότερη φωνή και σε ζητήματα εξωτερική πολιτικής, ενώ δεν πρέπει να ξεχνάει κανείς πως υπάρχει και η συμφωνία περί αμυντικής συνεργασίας με τη χώρα μας. Μάλιστα, οι απόψεις των δύο χωρών συμφωνούν και στο σημαντικότατο ζήτημα της Λιβύης.
Είναι δεδομένο, λοιπόν, πως ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα επιδιώξει την περαιτέρω συνεργασία με τον Μακρόν, έχοντας ως στόχο το να κοπεί ο βήχας της Τουρκίας.
Θα το καταφέρουν;
Αυτό είναι το μεγάλο ερώτημα…
