Μετά τη νίκη επί του Λεβαδειακού σφράγισε την κορυφή.
Ήταν μια «ανάσα» μακριά από το όνειρο. 34 χρόνια ήταν πολλά… πάρα πολλά για τον ΠΑΟΚ και στο σημαντικότερο ραντεβού με την ιστορία του, ήταν όχι απλά συνεπής αλλά «διψασμένος» και ανυπόμονος να το… καθαρίσει όσο το δυνατόν πιο γρήγορα. Η πόλη αρνιόταν να κοιμηθεί για μέρες, η Τούμπα δεν κρατιόταν και έστησε από νωρίς ένα άνευ προηγουμένου πάρτυ και απλά περίμενε από τους παίκτες του ΠΑΟΚ το πρώτο έναυσμα.
Ο Σάκχοφ δεν άργησε καθόλου, μόλις στο 3ο λεπτό της αναμέτρησης φρόντισε να βάλει «φωτιά» στην Τούμπα, στέλνοντας τη μπάλα στα δίχτυα για το 1-0. Ο Λεβαδειακός βρέθηκε από νωρίς με την πλάτη στον τοίχο και είδε τα πράγματα να γίνονται ακόμη χειρότερα στο 8΄ όταν ο Σαβατογκό ανέτρεψε τον Γιαννούλη, με τον Μπίσεσβαρ να αναλαμβάνει την εκτέλεση αλά Πανένκα, δίνοντας αέρα δύο τερμάτων στον ΠΑΟΚ.
Ο επιθετικός μονόλογος του ΠΑΟΚ συνεχίστηκε μέχρι την ανάπαυλα του ημιχρόνου με τους γηπεδούχους να είναι άκρως ορεξάτοι, θέλοντας να δώσουν ένα τόνο «θριάμβου» στη σημερινή αναμέτρηση που σήμαινε την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Η όρεξη και η έμπνευση δεν έλειπε ούτε από την κερκίδα, οι οποίοι ζήτησαν εν χορώ από τον Πασχαλάκη να εκτελέσει το πέναλτι που καταλόγισε ο Τζήλος στην ανατροπή του Μάτος από τον Ανγκουά προκειμένου να χριστεί και εκείνος σκόρερ. Τελικά την εκτέλεση ανέλαβε ο Πέλκας, ο οποίος όμως νικήθηκε από τον Μπάγιτς, με τις δύο ομάδες να οδηγούνται στα αποδυτήρια με το δείκτη του σκορ στο 2-0.
Το σκορ ήταν πολύ… φτωχό για μια ιστορική βραδιά όπως η σημερινή. Βαρέλα και ξανά Σάκχοφ ανέλαβαν δράση στο β΄ημίχρονο, μεταφράζοντας σε δύο ακόμη γκολ την απόλυτη υπεροχή του ΠΑΟΚ για το 4-0. Τα εναπομείναντα λεπτά ήταν περισσότερο διαδικαστικά στο απόλυτο πάρτι – τίτλου που είχε στηθεί στην Τούμπα.
Κανείς από τους παρευρισκόμενους δεν έβλεπε την ώρα να ολοκληρωθεί το παιχνίδι και να αρχίσει το μεγάλο πάρτι για τους νέους πρωταθλητές Ελλάδος. Το κερασάκι στην τούρτα μπήκε από τον Κάρολ Σφιντέρσκι για το 5-0 και η μεγάλη βραδιά μόλις ξεκίνησε…
Η βραδιά του ΠΑΟΚ…
