Ο διαβόητος κακοποιός Κώστας Πάσσαρης βρίσκεται στις φυλακές της Ρουμανίας εδώ και 18 χρόνια και λίγο πριν από μια δίκη στην Αθήνα, που πιθανόν να αναβληθεί, αναφέρεται σε συνέντευξή του στο «Πρώτο Θέμα» της Κυριακής στην εγκληματική του δράση.
«Κανείς δεν γεννιέται άγιος, ούτε και δολοφόνος. Θα χαρακτήριζα τον εαυτό μου αγριεμένο. Μου είχαν συμβεί διάφορα πράγματα και σε δικούς μου ανθρώπους. Ωστόσο έχουν δίκιο σε αυτά που έλεγαν εκείνη την εποχή. Δεν μπορούσα να συνειδητοποιήσω τι σημαίνει ανθρώπινες αξίες, ενώ έβλεπα γύρω μου δικούς ανθρώπους να πεθάνουν. Ήμουν σε μία άλλη κατάσταση. Κανείς όμως δεν γεννιέται δολοφόνος, ούτε είναι το παιδικό του όνειρο να γίνει δολοφόνος», αναφέρει, μεταξύ άλλων, ο Κώστας Πάσσαρης.
Θύματα του Πάσσαρη
Ανάμεσα στα θύματα του Κώστα Πάσσαρη ήταν και δύο αρχιφύλακες, τους οποίους σκότωσε κατά τη διάρκεια μεταγωγής του στο Γενικό Κρατικό Αθηνών το 2001, όταν και απέδρασε. Τώρα λέει πως θα κοιτούσε στα μάτια τους συγγενείς των θυμάτων του.
«Θα μπορούσα να το κάνω. Να τους κοιτάξω στα μάτια και να τους πω ότι λυπάμαι για ό,τι συνέβη. Δεν μπορώ να κάνω κάτι περισσότερο γι’ αυτούς. Είναι δύσκολο πράγμα, αλλά θα το έκανα», λέει. Ενώ δηλώνει ευθαρσώς ότι «ο κόσμος θα ήταν καλύτερος αν δεν είχα γεννηθεί».
Κίνδυνος παραγραφής των εγκλημάτων του Πάσσαρη
Όσο για τον κίνδυνο παραγραφής των εγκλημάτων που έκανε ο 44χρονος, πλέον, Κώστας Πάσσαρης, τώρα πια είναι ορατός. «Έχω δηλώσει πως θέλω να γυρίσω και να δικαστώ. Ποτέ δεν ήμουν αντίθετος να έρθω στην Ελλάδα και να δικαστώ, αλλά για διάφορους λόγους αυτό δεν έγινε. Όχι, όμως, εξαιτίας μου. Το είχα ζητήσει και είχα κάνει δύο αιτήσεις σχετικά με τη μεταφορά μου στην Ελλάδα», δηλώνει, μεταξύ άλλων, στο «Πρώτο Θέμα» που κυκλοφορεί την Κυριακή.
Τι είχε πει πριν από δύο χρόνια
«Όταν ξαναγυρίσω στην Ελλάδα, θέλω να αναλάβω τις ευθύνες μου. Να ζητήσω συγγνώμη από τους συγγενείς των θυμάτων. Δικαίωμα του κάθε κατηγορούμενου είναι να βλέπει τους κατηγόρους τους».
Αυτό είχε πει ο Κώστας Πάσσαρης σε τηλεφωνική συνέντευξή του στην εκπομπή του ΣΚΑΪ «Δικογραφίες», τον Μάρτιο του 2017.
«Έχουν αλλάξει πλέον τα πράγματα. Άλλες οι αρχές μου τώρα. Πλησίασα τον Θεό και αυτό με άλλαξε. Είναι υποχρέωσή μου να βρίσκομαι εδώ που είμαι και δεν κατηγορώ κανέναν», είχε πει επίσης ο Πάσσαρης.
Ερωτηθείς τότε γιατί δεν δίνει συχνότερα συνεντεύξεις, ο Κώστας Πάσσαρης είχε απαντήσει: «Mου φαίνεται απρεπές να μιλάω στα ΜΜΕ. Δεν είμαι κάποιο δημόσιο πρόσωπο. Δεν θεωρώ τον εαυτό μου κάτι τέτοιο. Πολλά πράγματα έχουν ειπωθεί διαφορετικά απ’ ό,τι πραγματικά έγινε. Κάποια στιγμή έπρεπε να ακουστώ κι εγώ».
«Είμαι άλλος άνθρωπος πλέον, διαφορετικός από πριν»
Ο διαβόητος κακοποιός είχε αναφερθεί και στον πνευματικό του, αλλά και στον τρόπο που η θρησκεία άλλαξε τον τρόπο σκέψης του.
«Με έχει αλλάξει η επαφή μου με τον πατέρα Γερβάσιο. Είμαι ένας άλλος άνθρωπος πλέον. Διαφορετικός από πριν. Οι άνθρωποι αλλάζουν. Με έχει φέρει κοντά στον Θεό. Μου έδωσε αγάπη. Πήρα πολύ περισσότερη αγάπη. Τόση που ίσως δεν την άξιζα. Θα ήθελα, όταν μετά από χρόνια βγω από τη φυλακή, να πάω στον πατέρα Γερβάσιο. Αυτό θα ήθελα. Έχω και εγώ στόχους. Είναι περισσότερο πνευματικοί, βέβαια. Ξέρω ότι είμαι φυλακή, αλλά κάποια στιγμή θα ήθελα να πάω στο Άγιον Όρος και να γίνω μοναχός. Αλλά πρώτα πρέπει να κλείσω τους λογαριασμούς μου με την κοινωνία», είχε πει.
«Φοβάμαι μην τυχόν στεναχωρήσω τον Θεό. Αυτός είναι ο μεγαλύτερός μου φόβος πλέον. Θα ήθελα το τελευταίο μέρος της ποινής μου να το εκτίσω στην Ελλάδα. Και δεν είναι ότι εδώ οι φυλακές είναι τόσο χάλια όσο λένε. Ούτε ποτέ ήμουν σε κανένα υπόγειο, όπως έλεγαν τα ελληνικά ΜΜΕ. Απλά θα ήθελα να ξαναμπώ στο κλίμα της Ελλάδας. Να είμαι πιο κοντά με τον πατέρα Γερβάσιο. Ήμουν νεκρός και τώρα ξαναζώ. Πέρασα από την κόλαση στη ζωή», είχε προσθέσει.
Η ζωή στη φυλακή
Όσο για το πώς περνάει στη φυλακή; «Δεν μου λείπει κάτι. Είμαι καλά. Δεν αισθάνομαι ότι μου λείπει κάτι. Είμαι εκεί που είμαι. Εκτίω την ποινή μου. Είναι σημαντικό αυτό. Διαβάζω, προσεύχομαι, γυμνάζομαι. Έχω ένα πολύ όμορφο πρόγραμμα. Τελειώνει η μέρα μου και υπάρχουν πράγματα που δεν έχω προλάβει να κάνω. Γράφω στίχους και ποιήματα. Βραβεύτηκα κιόλας. Δεν είναι κάτι ιδιαίτερο βέβαια».
Τέλος, ο Πάσσαρης είχε στείλει το δικό του μήνυμα στις οικογένειες των θυμάτων, εμφανώς μετανιωμένος:
«Πραγματικά λυπάμαι. Αν θα μπορούσα να γυρίσω τον χρόνο πίσω, θα είχα κάνει διαφορετικά τα πράγματα. Δεν τους άξιζε αυτό που τους συνέβη. Ούτε στα θύματα, ούτε στους συγγενείς τους. Και λυπάμαι γι’ αυτό. Η μόρφωση και η εκπαίδευση είναι σημαντική. Δεν ξέρω τι θα γινόταν αν από την αρχή της ζωής μου τα είχα πάει καλά. Τα πράγματα, πιθανότατα, θα ήταν διαφορετικά. Δεν μπορείς να στηρίζεις την ευτυχία σου στη δυστυχία του άλλου», τόνισε.
