Κουράστηκα, είμαι άνθρωπος κι εγώ, έχω προσωπική ζωή, είμαι 77 χρονών, τι θέλετε, να πεθάνω εδώ;».
Με τη φράση αυτή ο Γιάννης Μπουτάρης έβαλε οριστικά τέλος στην παρουσία του στα κοινά της πόλης και στις φήμες που τον ήθελαν ακόμα και να συμμετέχει σε κάποιο άλλο ψηφοδέλτιο στις προσεχείς εκλογές! Στη συνέντευξή του στη δημοτική τηλεόραση Θεσσαλονίκης, ένας Γιάννης Μπουτάρης με… κομμένα τα φτερά παραδέχτηκε πως ουσιαστικά η παράταξή του έχασε τη δεδηλωμένη στο δημοτικό συμβούλιο και δεν μπορεί να περάσει τους σχεδιασμούς της, ενώ συμβούλεψε και τον επόμενο δήμαρχο να μην «καβαλήσει το καλάμι».
«Εμένα η δουλειά μου με τον δήμο τέλειωσε. Δεν πρόκειται να κατέβω σε κανένα ψηφοδέλτιο» είπε ο δήμαρχος. «Επιχειρηματικά, έχω τη δουλειά των παιδιών μου. Εκεί το ευχαριστιέμαι, δεν πρόκειται να φύγω» προσέθεσε.
Οταν ρωτήθηκε για την απόφασή του να μη συνεχίσει στον δήμο, απάντησε με αφοπλιστική ειλικρίνεια. «Κουράστηκα, είμαι άνθρωπος κι εγώ, έχω προσωπική ζωή, είμαι 77 χρονών, τι θέλετε να πεθάνω εδώ;» είπε. «Τα 16 χρόνια που ασχολούμαι με τον δήμο, ως αντιπολίτευση και ως δήμαρχος, με πλούτισαν, πήρα πάρα πολλά πράγματα και ελπίζω να έδωσα πολλά και εγώ» τόνισε ο δήμαρχος. Ο Γιάννης Μπουτάρης εμφανίστηκε απογοητευμένος από τις εξελίξεις στον δήμο όταν την προηγούμενη εβδομάδα καταψηφίστηκαν δύο εισηγήσεις της διοίκησής του και από μέλη της ομάδας του. «Το Δημοτικό Συμβούλιο ήταν ένα πατατράκ για την Πρωτοβουλία. Ολη η ιστορία ήταν ξεκάθαρα από αντιπολιτευτική διάθεση.
Αυτοί που ψήφισαν κατά, ψήφισαν πιο πολύ για να με προσβάλουν» δήλωσε ο κ. Μπουτάρης. Για την πορεία μέχρι το τέλος της θητείας τόνισε ότι «οι επόμενες αποφάσεις θα είναι για τρέχοντα θέματα, καθημερινά, αν αποφασίσουν να διαλύσουν τον δήμο οι αντίπαλοι, ας τον διαλύσουν». Ο δήμαρχος συμβούλεψε και τον επόμενο δήμαρχο για τη στάση που πρέπει να κρατήσει κατά την θητεία του.
Πρώτα πρέπει να προσέξει τον εαυτό του και να μην «καβαλήσει το καλάμι» είπε ο Γιάννης Μπουτάρης και προσέθεσε: «Η καρέκλα της εξουσίας είναι παρά πολύ δύσκολη. Και το δεύτερο είναι να ακούει όσο μπορεί περισσότερο. Η απόφαση και η ευθύνη είναι δική του, αλλά όσο μπορεί περισσότερο να ακούει»
