Η αγάπη του για την ομάδα απέκτησε και συναισθηματικούς δεσμούς πέρα από το ποδόσφαιρο.
Θα ήταν μαθηματικός αν είχε αξιοποιήσει τις σπουδές του. Αντί για αίθουσες όμως, γεμίζει χώρους με κοινό που αγαπά τη μουσική του.
Νιώθει τυχερός που ζει από το χόμπι του. Η μουσική μπήκε στη ζωή του από πολύ μικρή ηλικία. Όταν ξεκινούσε το δημοτικό, θέλησε να μάθει φλάουτο. Ακολούθησε ωστόσο το σκεπτικό της μητέρας του και έμαθε κιθάρα. Το παιδικό του δωμάτιο ήταν γεμάτο με αφίσες από τα είδωλά του. Όπως έχει δηλώσει: Άκουγε ABBA από οκτώ χρόνων «γιατί του άρεσε η μελωδία τους» και τους Τζέθρο Ταλ γιατί «με συνέπαιρνε ο Ίαν Άντερσον».
Για εκείνον τα Μαθηματικά και η Φιλοσοφία, που έχει σπουδάσει, είναι δύο έννοιες που αλληλοσυμπληρώνονται και δεν συγκρούονται. Όταν τελείωσε τις σπουδές του στην Κρήτη, χιλιάδες μαθηματικοί περίμεναν αδιόριστοι.
Οι επιλογές ήταν να επιστρέψει στην Αθήνα και η συνηθισμένη διαδρομή για τους μαθηματικούς ηταν τα ιδιαίτερα μαθήματα και τα φροντιστήρια. Τον κέρδισε η μουσική. Παρέμεινε στην Κρήτη, όπου στις αρχές του 90′ έβγαλε τον πρώτο του δίσκο μαζί με τον Δημήτρη Ζαχαριουδάκη, τη Στέλλα Σπυρίδακη και το Γιώργο Λαοδίκη. Ήταν οι Χαΐνιδες.
Το κρητικό συγκρότημα κέρδισε το κοινό. Μεταξύ των θαυμαστών του υπήρξε η δημοσιογράφος και συγγραφέας, Λίλη Ζωγράφου με την οποία δημιουργήθηκε μια ισχυρή φιλία. Περνούσαν πολλές ώρες με κουβέντες, φιλοσοφικές αναζητήσεις και σκέψεις για το μέλλον. «Θα μου πεις ένα τραγούδι;» του ζήτησε ένα βράδυ σε μια συνάντηση τους. Ο τραγουδοποιός τότε άρπαξε ένα μαντολίνο από το μαγαζί και της τραγούδησε τον «Ερωτόκριτο». Μία μέρα μετά από τη συνάντηση που της έδωσε τέτοια χαρά, η συγγραφέας μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο με εγκεφαλικό.
Η ταραχή του φίλου της γέννησε τη «Συβαρίτισσα». Ο ερμηνευτής στις ζωντανές του εμφανίσεις χαιρετάει προς τον ουρανό όταν φτάνει στο στίχο «Καλή σου νύχτα εκεί ψηλά, αχ Συβαρίτισσα κυρά». Της το αφιερώνει. Έχει παραδεχτεί σε συνέντευξη του ότι φοβάται περισσότερο τα γηρατειά και όχι τον θάνατο και ότι κατάφερε να αντιμετωπίσει την κατάθλιψη, με τη βοήθεια ενός ψυχολόγου.
Στις ζωντανές του εμφανίσεις, οι θεατές θα τον δουν πάντα με ένα τσιγάρο στο στόμα. Βαθιά πολιτικοποιημένος, φανατικός Αεκτζής, σε βαθμό να αναβάλλει προγραμματισμένη συναυλία του για να παρακολουθήσει τον αγώνα της αγαπημένης του ομάδας. Πείστηκε από μικρός να στηρίξει την κιτρινόμαυρη γιατί ο θείος του ο Σωκράτης τον έβαζε να ακούει σε δίσκο 44ων στροφών την περιγραφή του Γεωργίου από τον τελικό του Κυπέλλου Κυπελλούχων το ’68. Όταν μεγάλωσε και γνώρισε προσφυγική ιστορία του παππού από την Κωνσταντινούπολη, η αγάπη του για την ομάδα απέκτησε και συναισθηματικούς δεσμούς πέρα από το ποδόσφαιρο.
Ο ερμηνευτής, στιχουργός και συνθέτης είναι και συγγραφέας τριών βιβλίων. Συχνά στις συναυλίες φέρνει την κόρη του και την ανεβάζει στη σκηνή. Ασυνήθιστο, αλλά ο Μίλτος Πασχαλίδης δεν είναι μια συνηθισμένη περίπτωση.
ΠΗΓΗ: mixanitouxronou.gr
