O μυθιστοριογράφος και στενός φίλος του Ντέιβιντ Μπόουι, Γουίλιαμ Μπόιντ, αφηγείται ένα περιστατικό από μία συνάντησή τους στη Νέα Υόρκη, στα μέσα της πρώτης δεκαετίας του 2000.
«Την περίοδο πριν τα εξηκοστά του γενέθλια, τον περίμενα σ’ ένα πάρτι σε ξενοδοχείο στην Τραϊμπέκα. Την ώρα που έφτανα, είδα τον Μπόουι να κατεβαίνει από ένα ταξί και να πληρώνει τον οδηγό. Τον χαιρετάω κι έκπληκτος που τον είδα να χρησιμοποιεί ένα τέτοιο μέσο μεταφοράς τον ρώτησα αν είχε ποτέ προβλήματα στις μετακινήσεις του στην πόλη.
Μου απάντησε «Καθόλου», και πρόσθεσε πως έμπαινε με ευχαρίστηση σε ταξί και τρένα. «Απλώς κουβαλάω μία από αυτές», είπε και μου έδειξε μία ελληνική εφημερίδα. «Ο κόσμος σκέφτεται: Είναι σίγουρα ο David Bowie. Όμως, μετά βλέπουν την ελληνική εφημερίδα και σκέφτονται πως δεν μπορεί να είναι παρά κάποιος Έλληνας που του μοιάζει».
«Ήταν μια λαμπρή ιδέα. Τόση απλή, τόσο αποτελεσματική και ταυτόχρονα τόσο κουλ και γεμάτη στιλ» αναφέρει ο Μπόιντ, ο οποίος κάνει λόγο για μία κίνηση που αποδεικνύει το ταλέντο του Μπόουι στις μεταμφιέσεις με τόσο απλό και ισορροπημένο τρόπο.
