Ο Νικ Καλάθης μίλησε για όλα στον Τζο Αρλάουκας και χαρακτήρισε με μια λέξη τους Σπανούλη, Ομπράντοβιτς, Διαμαντίδη, Τζέιμς, Παύλο Γιαννακόπουλο και Παναθηναϊκό.
Αναλυτικά όσα είπε ο Νικ Καλάθης στον Τζο Αρλάουκας μέσω του podcast «The Crossover» που διαθέτει στην EuroLeague:
«To Calathes στα ελληνικά σημαίνει… καλάθι. Είναι του παππού μου, ο οποίος μέχρι 19 ετών ζούσε στην Ελλάδα. Από εκείνον πήρα και την ελληνική υπηκοότητα. Ο παππούς μου που έφυγε από την ζωή όταν ήμουν 17 ετών, έπαιξε τεράστιο ρόλο στην καριέρα μου. Είμαι σίγουρος ότι με βλέπει από ψηλά που παίζω για την Εθνική Ελλάδας και σίγουρα θα είναι ενθουσιασμένος. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι νιώθω τεράστια τιμή κάθε φορά που φοράω τη φανέλα της Ελλάδας.
Του είμαι ευγνώμων που μου έδωσε αυτήν την ευκαιρία. Ο αδερφός μου έπαιξε και εκείνον μπάσκετ, αλλά όχι ο πατέρας μου. Εκείνος ήταν αθλητής του μότο κρος! Παρόλα αυτά ήταν πάντα δίπλα μου σε κάθε βήμα. Μάλιστα παίζαμε όλοι μαζί στην μπασκέτα που είχαμε πίσω στο σπίτι και επειδή ήμουν ο πιο μικρός μου… έδιναν και καταλάβαινα! Εννέα ράμματα έχω στο πρόσωπο! Πήρα και την… απώλεια των μαλλιών. Τα έχασα όταν ήμουν 24 ετών!
Από τη δεύτερη χρονιά μου στο λύκειο, είχα αποφασίσει ότι θα πάω στο πανεπιστήμιο της Φλόριντα. Μάλιστα είχα συναντήσει τον Μπίλι Ντόνοβαν από όταν ήμουν ακόμα 12 χρονών. Μόλις μου έγινε η προσφορά, αμέσως συμφώνησα. Ήταν τελειωμένη δουλειά. Με πήραν, με πήγαν στο κολέγιο και αυτό ήταν! Ήταν ευλογία να παίξω τόσο για τον κόουτς Ομπράντοβιτς, όσο και για τον κόουτς Ντόνοβαν. Ειδικά ο Ντόνοβαν ήταν ο πρώτος μου προπονητής στο κολέγιο, ήταν πολύ σκληρός απέναντί μου αλλά με έβαλε να παίξω. Μου έδωσε την ελευθερία να παίξω σε μια πετυχημένη ομάδα όπου είχαν προηγηθεί ο Νόα, Χόρφορντ, Μπρούερ οι οποίοι είχαν οδηγήσει τους Gators σε δύο εθνικά πρωταθλήματα. Έμαθα πολλά από εκείνον και με έκανε καλύτερο».
Στην απόφασή του να αποχωρήσει από το κολέγιο: «Ήταν όνειρο για μένα το ΝΒΑ αλλά δεν ήμουν 100% σίγουρος για το βήμα. Επιπλέον το συμβόλαιο που μου πρόσφερε ήταν ανάλογο με επιλογή παίκτη στον πρώτο γύρο, ενώ εδώ αγωνιζόταν και ο αδερφός μου. Και μάλιστα μια εποχή που είχε κερδίσει ο Παναθηναϊκός την EuroLeague. Είπα στον εαυτό μου να καθίσω να μάθω, να πάρω εμπειρίες και στη συνέχεια να επιστρέψω στην Αμερική. Ήταν δύσκολη απόφαση. Μάλιστα ο κόουτς Ντόνοβαν τσαντίστηκε που έφυγα από το κολέγιο, αλλά και πάλι αν έπρεπε, την ίδια απόφαση θα έπαιρνα»
Για την πρώτη του μεταγραφή στον Παναθηναϊκό: «Όταν ήρθα δεν είχα κανένα στοιχείο, ούτε γνώριζα ποιος ήταν ο Διαμαντίδης, ο Γιασικεβίτσιους, ο Σπανούλης,ο κόουτς Ομπράντοβιτς και όλοι αυτοί οι θρύλοι. Ήμουν ακόμα 20 χρονών και πίστευα ότι θα ερχόμουν και θα έπαιζα αμέσως. Είχα την Αμερικάνικη νοοτροπία. Την πρώτη χρονιά δεν έπαιξα σχεδόν καθόλου. Όμως έμαθα πολλά απ΄’ όλους! Ήμουν ο 13ος παίκτης της προπόνησης! Ήταν σκληρό για μένα, αλλά όπως είπα μάθαινα, κάτι που βγήκε στην πορεία».
Για τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς: «Είναι ένας σκληρός προπονητής. Πρέπει να κάνεις ότι σου πει. Αν το κάνεις από τελευταίος παίκτης στο ροτέισιον μπορείς να γίνει πρώτος ή και το αντίθετο. Γι’ αυτό και είναι ο καλύτερος! Χάρη και σε εκείνον μπόρεσα και είχα αυτήν την εξέλιξη. Είναι πολύ δίκαιος. Αν δεν σου αρέσει να τον ακούς να σου ασκεί κριτική, έφυγες!»
Για την άμυνα πάνω στον Ναβάρο στα Playoffs του 2011 κόντρα στην Μπαρτσελόνα: «Μέχρι τότε δεν είχα σταθερό ρόλο μέσα στην ομάδα. Όμως ήρθε ο προπονητής και μου είπε ”ξεκινάς πάνω στον Ναβάρο”. Ο Ναβάρο ήταν ένας από τους καλύτερους παίκτες και έπρεπε να τον αντιμετωπίσω. Θυμάμαι σε εκείνη τη σειρά είχα τρομερή ενέργεια και ήθελα να μπω και να βοηθήσω. Περίμενα αυτή τη στιγμή και την ευκαιρία. Την άρπαξα και σίγουρα βοήθησε την καριέρα μου. Ήταν μια καλή πίεση από τον κόουτς. Μπορεί να είσαι ο 10ος παίκτης και να σε βάλει στο πιο κρίσιμο σημείο. Επίσης σημαντικό ρόλο έπαιξε και ο κόουτς Ιτούδης για το box and one στον Ναβάρο».
Για τότε που ήταν συμπαίκτης με τον αδερφό του: «Είχε παίξει πολύ καλά στον Κολοσσό και ο κόουτς τον είχε φέρει στην ομάδα. Δεν κρύβω ότι τον έψαχνα για την πάσα περισσότερο από τους άλλους! Και το ήξεραν και οι υπόλοιποι! Είχε πλάκα».
Για το γεγονός πως στο κολέγιο ήταν σκόρερ, ενώ τώρα πασέρ: «Δίνοντας μία καλή πάσα κανείς ευτυχισμένο τον εαυτό σου αλλά και την ομάδα σου. Οταν σκοράρεις είναι περισσότερο για σένα. Οταν είσαι Point guard πρέπει να βλέπεις όλο το γήπεδο».
Για την Λοκομοτίβ Κουμπάν: «Εκείνο το καλοκαίρι είχαν φύγει πολλοί παίκτες. Είχα επαφή με τον Παναθηναϊκό, αλλά όχι και συμφωνία. Και αυτό διότι δεν ήξεραν τι θα έκαναν στο μέλλον και όσον αφορά το μπάτζετ της ομάδας. Περίμενα, αλλά ήρθε ο ατζέντης μου και μου είπε για το ενδιαφέρον της Λοκομοτίβ. Μάλιστα του είπα με απορία ”Κράσνονταρ; Που είναι αυτό;” Δεν ήξερα αν ήταν καλό για την καριέρα μου, αλλα από την άλλη είδα το συμβόλαιο που μου πρόσφεραν, τους παίκτες μου είχαν, είχαν ανεβάσει το μπάτζετ και είπα ”ΟΚ, ας το κάνουμε”. Πήραμε το EuroCup, ήμουν MVP, γενικά βάλαμε την ομάδα στον χάρτη του ευρωπαϊκού μπάσκετ».
Για το ΝΒΑ: «Ένα όνειρο γινόταν πραγματικότητα. Ήταν μία μεγάλη ευκαιρία για εμένα και είμαι πολύ τυχερός που έπαιξα. Άρεσα στον προπονητή μου. Παίζαμε πολύ καλά με τον Κόνλεϊ και θεωρώ ότι είναι από τους πιο υποτιμημένους παίκτες του πρωταθλήματος. Ήμουν μαζί με τον Μαρκ Γκασόλ και τον Ζακ Ράντολφ ο οποίος δεν πηδούσε εφημερίδα αλλά τελείωνε τα ματς με 20 πόντους και 15 ριμπάουντ. Δούλευα ως back up point guard και όταν ο Κόνλεϊ έμεινε εκτός για τρεις-τέσσερις εβδομάδες, άρπαξα την ευκαιρία. Ήταν υπέροχα! Είχα βγει και rookie του μήνα».
Για τότε που βγήκε θετικός σε έλεγχο ντόπινγκ: «Δεν μου αρέσει να μιλάω πολύ για αυτό. Τότε πήρα ένα φάρμακο που μου είπε ένας φίλος για να σταματήσουν να πέφτουν τα μαλλιά μου αλλά ήταν φάρμακο για την καταπολέμηση του καρκίνου του μαστού. Δεν το είχα ακούσει ποτέ και μου είπε το ΝΒΑ ότι είχα βγει θετικός σε έλεγχο. Ήμουν αθώος! Παίζω μπάσκετ σε όλη μου τη ζωή ποτέ δεν έχω κλέψει. Δείτε το κορμί μου και θα καταλάβετε! Όταν μου το είπαν κόντεψα να πάθω έμφραγμα. Πήρα τηλέφωνο τον πατέρα μου και του είπα ότι δεν υπάρχει καμία τέτοια περίπτωση. Ήταν μία βλακεία να πάρω ένα χάπι από κάποιον. Έχασα τα playoffs και έπαιζα εξαιρετικά τότε. Ήταν ήταν μια από τις χειρότερες στιγμές μου. Δεν θα έκανα ποτέ κατι τέτοιο».
Για την περσινή χρονιά του και τις ασίστ: «Ήταν εύκολο για εμένα καθώς στην ομάδα υπήρχαν πολύ παίκτες στην ομάδα που μπορούσαν να βάλουν τη μπάλα στο καλάθι με σουτ. Το συναίσθημα με τον Γκιστ ήταν τρομερό, η χημεία με τον Τζέιμς, τον γρηγορότερο γκαρντ στην Ευρώπη, τον Κέι Σι Ρίβερς που δεν αστοχούσε, το ίδιο και ο Λοτζέσκι. Υπήρχε ένα γκρουπ παικτών που με έκαναν καλύτερο. Είχαμε φοβερή σχέση με όλα τα παιδιά. Είχαμε καλή σεζόν. Το πρόβλημα όμως ήταν ότι δεν πήγαμε στο Final 4. Και αυτό είναι κάτι που θέλαμε και θέλουμε.»
Για την περσινή σειρά με τη Ρεάλ: «Παίξαμε εξαιρετικά στο πρώτο ματς, αλλά στο δεύτερο παιχνίδι δεν μπήκαμε μέσα στο παρκέ με την ίδια ενέργεια. Τους αφήσαμε να αναπνεύσουμε και τους δώσαμε την ευκαιρία να μας κερδίσουν στο γήπεδό μας. Χάσαμε το πλεονέκτημα και άλλαξε όλη η κατάσταση. Όπως και εμείς το 2011 που το είχαμε πάρει από την Μπαρτσελόνα. Χάναμε με 16 πόντους, τους νικήσαμε και μετά δεν υπήρχε καμία περίπτωση να κέρδιζε στο ΟΑΚΑ. Έπειτα στη Μαδρίτη παίξαμε δύο δύσκολα παιχνίδια και τα χάσαμε».
Για το αν θέλει να κλείσει την καριέρα του στον Παναθηναϊκό: «Υπέγραψα συμβόλαιο με τον ομάδα και νιώθω ευλογημένος που με θέλει για τόσα πολλά χρόνια. Ξεκίνησα εδώ την καριέρα μου και εδώ θα ήθελα να την τελειώσω. Η Αθήνα είναι το καλύτερο μέρος. Παίζω για τον Παναθηναϊκό, παίζω για έναν ιδιοκτήτη όπως ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος. Αυτή η οικογένεια με έφερε όταν ήμουν νέος και το σέβομαι για αυτό θέλω να κλείσω εδώ την καριέρα μου. Και φυσικά να κερδίσω πρωταθλήματα! Ποτέ δεν σκέφτηκα να πάω κάπου άλλου. Είμαι ευλογημένος που είμαι μέλος αυτής της ομάδας, της ιστορίας της και των οπαδών της».
Για το τι θέλει να κάνει όταν ολοκληρώσει την καριέρα του: «Θα ήθελα να κάνω κάτι σχετικό με το μπάσκετ, όπως και εσύ! Που αγαπάς το παιχνίδι! Μετά το τέλος της καριέρας μου θα ξεκουραστώ και μετά θα δω τι θα κάνω».
Για το βεβαρημένο πρόγραμμα της EuroLeague: «Καλύτερα να ταξιδεύουμε και να παίζουμε αγώνες παρά να κάνουμε προπονήσεις. Οι περισσότεροι παίκτες θέλουν περισσότερα παιχνίδια και λιγότερη προπόνηση. Και παραπονιούνται οι λάθος άνθρωποι» .
Με μία λέξη:
Σπανούλης: «Clutch»
Ομπράντοβιτς: «G.O.A.T.»
Διαμαντίδης: «Θρύλος»
Μάικ Τζέιμς: «Γρήγορος»
Γκιστ: «Lob City»
Πατ Καλάθης: «Αίμα μου»
Παύλος Γιαννακόπουλος: «Κορυφαίος για όσα είχε προσφέρει»
Παναθηναϊκός: «Καλύτερη ομάδα της Ευρώπης»
