Η γκρίνια δίνει ζωή!
Τη ζωή ενός γκρινιάρη και κατσούφη ανθρώπου δεν τη λες κι εύκολη. Όταν το ένα σου ξινίζει, το άλλο σου βρωμάει και γενικά τρώγεσαι συνεχώς με τα ρούχα σου, καταντάει κουραστικό.
Και για τους άλλους, αλλά κυρίως για σένα. Ωστόσο, ακόμα κι εδώ η άτιμη η επιστήμη, βρήκε ένα θετικό!
Το οποίο θετικό λέει, ότι ναι μεν είναι πολύ κουραστική η συνεχής μίρλα, αλλά αυτός που την κάνει ζει περισσότερο! (Θα μας θάψει όλους ο γκρινιάρης της παρέας δηλαδή… )
Πιο αναλυτικά, για την ανάγκη μιας μελέτης που διεξήχθη στο Πανεπιστήμιο του Άμστερνταμ περί του θέματος, οι φοιτητές χωρίστηκαν σε δύο ομάδες. Η μία αποτελούνταν από άτομα που τα έκαναν να νιώσουν θυμό και η άλλη από άτομα που ένιωθαν λύπη.
Και οι δύο ομάδες είχαν στη διάθεσή τους από 16 λεπτά, για να σκαρφιστούν μερικές καλές και δημιουργικές ιδέες. Νικήτρια της δοκιμασίας αναδείχθηκε φυσικά η «θυμωμένη» ομάδα. Ο υπεύθυνος της μελέτης, Matthijs Bass, ανέφερε πως: Οι θυμωμένοι εθελοντές ήταν καλύτεροι στην αδόμητη σκέψη.
«Ας πούμε ότι πρέπει να σκεφτείς πιθανούς τρόπους χρήσης ενός τούβλου. Κάποιος με συστηματική σκέψη θα προτείνει δέκα διαφορετικά είδη κατασκευών, ωστόσο για να εφεύρεις μια νέα χρήση (π.χ όπλο), χρειάζεται μια λιγότερο δομημένη προσέγγιση.» «Ο θυμός ουσιαστικά προετοιμάζει το σώμα ώστε να κινητοποιήσει ορισμένους πόρους.
Σου λέει ότι η κατάσταση όπου βρίσκεσαι είναι κακή και σου δίνει ώθηση για να βγεις από αυτήν.» Σύμφωνα με το BBC μάλιστα, οι γκρινιάρηδες είναι καλύτεροι διαπραγματευτές, έχουν λιγότερες πιθανότητες καρδιακής προσβολής, διαθέτουν πιο δυνατή μνήμη και μεγαλύτερη έφεση στις γλώσσες, ενώ επίσηςκάνουν πιο σταθερές σχέσεις.
Και κάπως έτσι, ζουν περισσότερο! Όσον αφορά το κομμάτι της σταθερής σχέσης βέβαια, έχω να πω πως δεν έχουν κι άλλη επιλογή. Πόσα άτομα θα βρεθούν που θα ανεχτούν το κατσούφιασμά τους;! Τέλος, σύμφωνα με τον Joseph Forgas, το να είναι κανείς ψυχολογικά πεσμένος, αποτελεί ένδειξη ψυχικής υγείας!
Όπως είπε και ο ίδιος χαρακτηριστικά στο BBC: Αρνητικές σκέψεις υποδηλώνουν πως βρισκόμαστε σε μια νέα κατάσταση, όπου αναζητούμε πιο προσεκτική και λεπτομερή σκέψη. Από την άλλη, η θετική σκέψη έχει αποδειχθεί ότι είναι η αιτία πολλών αρνητικών συνηθειών, όπως το ποτό και η υπερκατανάλωση φαγητού.
Ίσως τελικά όλη αυτή η μεμψιμοιρία που χαρακτηρίζει τους φοιτητές να μην είναι απαραίτητα κακή. Μπορεί να στοιχίζει υπομονή και νεύρα στον περίγυρό τους, αλλά χαρίζει χρονάκια στους ίδιους. Γκρινιάξτε με την ησυχία σας λοιπόν, κάνει καλό!
