Πραγματικός θησαυρός.
Στα 2,9 τρισ. ευρώ υπολογίζεται ότι φθάνει η αξία των μεταλλευμάτων που βρίσκονται στο πλούσιο υπέδαφος της Βόρειας Κορέας. Αυτό εκτιμά επιχειρηματικός όμιλος της Νότιας Κορέας, που έχει στο παρελθόν δραστηριοποιηθεί στο βόρειο τμήμα της Kορεατικής Xερσονήσου.
Η βελτίωση που έχει επέλθει τελευταία στις σχέσεις Βόρειας και Νότιας Κορέας αναζωπυρώνει το ενδιαφέρον για τους άφθονους φυσικούς πόρους της διεθνώς απομονωμένης χώρας. Φαίνεται, όμως, ότι η Κίνα έχει προλάβει να απλώσει τα δίχτυα της για να εξασφαλίσει και πάλι τη μερίδα του λέοντος για την οικονομία και τις επιχειρήσεις της.
Σύμφωνα με ρεπορτάζ της γαλλικής εφημερίδας Les Echos, την αποκάλυψη έκανε μέσα στην εβδομάδα ο όμιλος Korea Resources Corporation (Kores), ενώπιον του Κοινοβουλίου της Νότιας Κορέας. Κατά την παρουσίαση των εκτιμήσεών του, ανέφερε τους υπολογισμούς του για την αξία των μεταλλευμάτων. Αν επιβεβαιωθούν αυτοί οι υπολογισμοί, η αξία των φυσικών πόρων της Βόρειας Κορέας θα αποδειχθεί κατά 15 φορές μεγαλύτερη από τον πλούτο που ελπίζει να εντοπίσει στο υπέδαφός της η Νότια Κορέα. Οπως τονίζει η γαλλική εφημερίδα, διάφορες έρευνες κατέληγαν σε πολύ διαφορετικά συμπεράσματα ως προς την αξία του βορειοκορεατικού υπεδάφους. Ολες, όμως, κατέτειναν στο συμπέρασμα ότι η χώρα μπορεί να εξελιχθεί σε καθοριστικό παράγοντα της αγοράς μετάλλων. Ειδικότερα, ο όμιλος Kores υπολογίζει πως η Βόρεια Κορέα «κάθεται» πάνω σε 6 δισ. τόνους μαγνησίου, 2 δισ. τόνους γραφίτη, 5 δισ. τόνους σιδήρου και 250.000 τόνους κασσιτέρου.
Προπαντός, όμως, η χώρα μπορεί να αποκτήσει ιδιαίτερο θέση στην παγκόσμια αγορά σπάνιων γαιών, των μετάλλων που χρησιμοποιούνται στην υψηλή τεχνολογία, στην κατασκευή έξυπνων κινητών, ημιαγωγών, οθονών τηλεοράσεων και υπολογιστών αλλά και αυτοκατευθυνόμενων αυτοκινήτων. Η Πιονγιάνγκ εκτιμά ότι θα μπορούσε να εκμεταλλευθεί έως και 20 εκατ. τόνους αυτών των στοιχείων, τα οποία παράγει έως τώρα κυρίως η Κίνα, ελέγχοντας περισσότερο από το 80% της παγκόσμιας αγοράς. Προσφάτως εγκαινίασε τρία ορυχεία μολύβδου, υλικού αναγκαίου για την παραγωγή κράματος χάλυβα που χρησιμοποιείται στις κατασκευές και στους καταλύτες. Η ύπαρξη αυτού του τεράστιου φυσικού πλούτου είχε προσελκύσει πολλούς βιομηχανικούς ομίλους της Νότιας Κορέας τις δεκαετίες του 1990 και του 2000. Ενας εξ αυτών ήταν και ο όμιλος Kores, που είχε επενδύσει σε ορυχεία της Βόρειας Κορέας. Ανέστειλε, όμως, κάθε δραστηριότητα στη χώρα το 2010, όταν ένα πλοίο της Νότιας Κορέας δέχθηκε πυρά του βορειοκορεατικού στρατού.
Εν τω μεταξύ, κινεζικοί όμιλοι πρόλαβαν να συνάψουν συμφωνίες με το καθεστώς της Πιονγιάνγκ, που σε μεγάλο βαθμό επέβαλε τους όρους του, μολονότι δεν διαθέτει ούτε τους οικονομικούς πόρους, ούτε την τεχνογνωσία και την τεχνολογία για να εκμεταλλευθεί η χώρα μόνη της τα ορυχεία της. Ο όμιλος Kores εκτιμά ότι η Πιονγιάνγκ έχει συνάψει 40 επενδυτικές συμφωνίες με ξένες επιχειρήσεις για την εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου της. Περίπου το 90% από τα συμβόλαια που έχουν υπογραφεί έχουν συναφθεί με κινεζικές επιχειρήσεις προς μεγάλη λύπη της Σεούλ. Η Σεούλ θέλει, βέβαια, να εκμεταλλευθεί τη χαλάρωση των σχέσεων με την Πιονγιάνγκ για να επιστρέψει με τις επιχειρήσεις της. Το θέμα προκάλεσε εκτεταμένες συζητήσεις στο Κοινοβούλιο της Νότιας Κορέας την εβδομάδα που πέρασε.
