Με πολύ θερμά λόγια για τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα, τον οποίο όμως δεν στήριξε στις πρώτες εκλογές του 2015, μίλησε ο γνωστός συγγραφέας, σκηνοθέτης και ηθοποιός Αλέξανδρος Ρήγας σε συνέντευξή του στην «Εφημερίδα των Συντακτών», λέγοντας μάλιστα πως έχει χαρεί με την πολιτική ενηλικίωση του Αλέξη Τσίπρα.
Ειδικότερα, ο Αλ. Ρήγας λέει μεταξύ άλλων στη συνέντευξή του στη Νόρα Ράλλη, πως «ακόμα και αν ο Τσίπρας έπρεπε να ζητήσει μια φορά συγγνώμη, όλες οι προηγούμενες γενιές πολιτικών θα έπρεπε να ζητάνε κάθε μέρα συγγνώμη για τα επόμενα 200 χρόνια! Ενώ κάνουν ακριβώς το αντίθετο».
«Πιστεύω ότι όταν τελειώσει αυτή η τετραετία που του δώσανε πολλές καυτές πατάτες να κρατήσει και ακόμα επικρατεί μια αμηχανία και μια θολούρα, την επόμενη τετραετία θα κάνει σημαντικά πράγματα, γιατί θα έχει κατακάτσει η σκόνη. Μέχρι τώρα ήταν πολύ δύσκολα. Και ο ίδιος έφαγε πολύ «ξύλο», άδικο»», συνεχίζει ο Αλέξανδρος Ρήγας και συμπληρώνει: «Δεν υπάρχουν λεφτά πια. Γι’ αυτό πιστεύω πως είναι καιρός να ξαναμπούμε σε μια τάξη. Και ότι ο «πιτσιρικάς» (σ.σ. ο Αλ. Τσίπρας) μπορεί να το κάνει αυτό, ακριβώς γιατί δεν έχει βαρίδια… Αυτό το στα «εύκολα» πρέπει να τελειώνει.
Ούτε μπορούμε να ξεχνάμε τόσο εύκολα σαν λαός. Οι άνθρωποι που κατέστρεψαν αυτή τη χώρα ζουν ανάμεσά μας. Και μιλάνε. Δεν είναι στη φυλακή. Ούτε έχει δημευθεί η περιουσία τους. Πού είναι τα χρήματα που έφαγαν; Εγώ, ο υπερβολικός όπως με λένε οι φίλοι, το «παιδί του συστήματος» γιατί δούλεψα στην ιδιωτική τηλεόραση (στην οποία δούλεψα, δεν έκλεψα) λέω πως πολύς κόσμος θα έπρεπε να είναι στη φυλακή. Οχι στη Βουλή ή να ξεκουράζονται στις βιλάρες τους. Και κουνάνε και το δάχτυλο! Ενώ δεν θα ‘πρεπε να μιλάνε καθόλου…».
Μιλώντας εξάλλου για την 17ωρη διαπραγμάτευση Τσίπρα το καλοκαίρι του 2015 και το «όχι» στο δημοψήφισμα που έγινε «ναι» εν μια νυκτί, ο γνωστός σκηνοθέτης υποστηρίζει πως «όταν λοιπόν ο Τσίπρας μετά το 17ωρο εκείνο έκανε την επαναφορά (αυτή τη λέξη προτιμώ), για μένα τότε ήταν ένας μεγάλος πολιτικός άνδρας!
Αυτό που έκανε τότε ο Τσίπρας, κρίνοντας με τη λογική, ήταν σωτήριο για τη χώρα. Μακάρι η χώρα να πατήσει στα πόδια της, να στρώσουμε τον πρωτογενή τομέα, να δουλέψουμε και να μπορέσουμε με πραγματικά δυνατά χέρια να αντιμετωπίσουμε όσους μας θέλουνε δουλάκια. Ωστόσο, τότε δεν γινόταν αλλιώς. Πιστεύω ότι πολύ καλά έπραξε, πήρε την ευθύνη, ξαναπήγε σε εκλογές, και από τις επόμενες είναι που θα κριθεί καθαρά το έργο του, χωρίς αυτή τη “σκόνη” και την αμηχανία όσων περιέγραψα».
