Ήταν το 2000 όταν εισήχθη ο Φόρος Αγαθών και Υπηρεσιών ύψους 10%. Τότε είχαν εξαιρεθεί τα προϊόντα υγείας όπως τα προφυλακτικά και οι αντηλιακές κρέμες καθώς θεωρήθηκαν ως είδη πρώτης ανάγκης. Από τον φόρο, όμως, δεν εξαιρέθηκαν τα προϊόντα ατομικής υγιεινής των γυναικών.
Ακτιβιστές χαρακτήριζαν τον φόρο «σεξιστικό» ενώ έλαβαν χώρα δεκάδες συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας. Ωστόσο οι τοπικές κυβερνήσεις ήθελαν τη διατήρησή του προκειμένου να μην χαθούν τα έσοδα.
Σε μία προσπάθεια δικαιολογίας της απόφασης να μην εξαιρεθούν τα γυναικεία είδη υγιεινής από τον φόρο, ο υπουργός Υγείας, Μάικλ Γούλριτζ είχε ισχυριστεί πως «τα ταμπόν δεν προλαμβάνουν τις ασθένειες» ενώ σχολίασε πως ο ίδιος σαν άνδρας θα ήθελε να εξαιρεθεί ο αφρός ξυρίσματος αλλά δεν περιμένει ότι θα συμβεί.
Μέσα στα επόμενα χρόνια ακτιβίστριες αντέδρασαν έντονα ενώ το κεντρικό σύνθημα τον οργανώσεων ήταν «σταματήστε να φορολογείτε την περίοδό μου». Παράλληλα, υπήρξαν και ακτιβιστικές οργανώσεις όπως οι «Εκδικητές της εμμηνόρροιας».
Μετά από πολλές αντιπαραθέσεις, οι υπουργοί Οικονομικών των πολιτειών και των Επικρατειών έλαβαν ομόφωνα απόφαση να καταργήσουν τον φόρο από τον προσεχή Ιανουάριο αποποιούμενοι τα έσοδα που απέφερε, ύψους περίπου 30 εκατ. δολάρια Αυστραλίας ετησίως.
