Σήμερα οι μεγάλες πόλεις του κόσμου διαθέτουν πανύψηλα κτίρια με δεκάδες ορόφους. Και αν θεωρούμε την κατασκευή τους κάτι σύνηθες πλέον, δεν ήταν πάντα.
Μέχρι και τα μέσα του 19ου αιώνα τα κτίρια έφταναν τους δυο-τρεις ορόρφους και μετά την ανακάλυψη του μπετόν σε σπάνιες περιπτώσεις τους επτά ορόφους.
Ήταν ένα πράγμα και μόνο που εμπόδιζε πλέον την κατασκευή ψηλότερων κτιρίων: Δεν άντεχαν οι άνθρωπο να ανεβαίνουν με τις σκάλες περισσότερους ορόφους.
Εκεί κάπου ήρθε το ασανσέρ. Φτιαγμένο αρχικά για να ανυψώνει φορτία σε εργοστάσια και καταστήματα, στη συνέχεια άρχισε να χρησιμοποιείται για ανθρώπους.
Τα πρώτα χρόνια ωστόσο τα δυστυχήματα με τα ασανσέρ ήταν πολύ συχνά. Όλα αυτά μέχρι την εφεύρευση του φρένου φρεατίου που έκανε τα ασανσέρ να είναι όσο ασφαλή είναι σήμερα.
Τότε πλέον άρχισαν να κατασκευάζονται ψηλότερα κτίρια για να φτάσουμε σε λίγα χρόνια στην κατασκευή του πρώτου ουρανοξύστη, με τα ασανσέρ να είναι πραγματικά η καρδιά του κτιρίου.
