Τι συμβαίνει;
Μια σιωπηλή αλλά βαθιά ανησυχητική εξέλιξη λαμβάνει χώρα στην Κρήτη, καθώς ο ισχυρότερος επιχειρηματικός όμιλος της Τουρκίας, Koç Holding, αποκτά έλεγχο σε κρίσιμες ενεργειακές υποδομές του νησιού και μάλιστα με ευρωπαϊκά κονδύλια.
Ο όμιλος Koç, που ιδρύθηκε το 1926 από τον Vehbi Koç, αποτελεί τη «ναυαρχίδα» της τουρκικής οικονομίας, απασχολεί σχεδόν 100.000 εργαζόμενους και είναι η μοναδική τουρκική εταιρεία στη λίστα Fortune Global 500. Με έντονη παρουσία στους τομείς της ενέργειας (Tüpraş, Opet, Aygaz) και των τραπεζικών υπηρεσιών (Yapı Kredi Bankası), ο κολοσσός έχει πλέον απλώσει τα πλοκάμια του και στην Ελλάδα.
Η «είσοδος» του στην ελληνική αγορά έγινε το 2018, μέσω της εξαγοράς του 80% της AVIS Budget (OLYMPIC), που σήμερα λειτουργεί ως επενδυτικός του βραχίονας. Υπό τη νέα τουρκική διοίκηση με πρόεδρο τον Cimen Ismail Cenk, η εταιρεία προχώρησε μεθοδικά: άφησε ελληνικές επιχειρήσεις να ολοκληρώσουν τις αδειοδοτήσεις για έργα αποθήκευσης ενέργειας, τα οποία είχαν χρηματοδοτηθεί από το Ταμείο Ανάκαμψης της Ε.Ε. και τις εξαγόρασε εν μία νυκτί, σύμφωνα με τον Βηματοδότη.
Τα έργα αυτά περικυκλώνουν τρεις στρατηγικούς Υποσταθμούς Υψηλής Τάσης της Κρήτης: στη Σητεία, την Αγία Βαρβάρα Ηρακλείου και τα Πραιτώρια Μεσσαράς. Μέσω αυτών, ο όμιλος ετοιμάζεται να συμμετάσχει στην πρόσκληση του υπουργείου Ενέργειας, διεκδικώντας πάνω από 160 MW ισχύος και 700 MWh χωρητικότητας, δηλαδή περίπου το 80% της διατιθέμενης ισχύος για το νησί.
Εθνική ασφάλεια
Το γεγονός αυτό εγείρει σοβαρά ερωτήματα…
Πώς είναι δυνατόν τουρκικά συμφέροντα να αποκτούν παρουσία και έλεγχο σε υποδομές που συνδέονται άμεσα με τη σταθερότητα του ελληνικού ηλεκτρικού συστήματος;
Η ΡΑΑΕΥ υποχρεούται, βάσει νόμου, να εξετάζει το κριτήριο της εθνικής ασφάλειας προτού εκδώσει άδειες. Επανεξετάστηκαν, όμως, οι άδειες που δόθηκαν σε ελληνικές εταιρείες και αργότερα πέρασαν στα χέρια των Τούρκων;
Γνωρίζει ο ΑΔΜΗΕ ότι θα μεταδίδει κρίσιμα δεδομένα ευστάθειας του συστήματος σε εταιρείες που ελέγχονται από τον όμιλο Koç;
Ακόμη πιο ανησυχητικό: η όλη επένδυση χρηματοδοτείται με ευρωπαϊκά κεφάλαια, μέσω της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων. Δηλαδή, με λεφτά των Ευρωπαίων φορολογουμένων, οι Τούρκοι αποκτούν πρόσβαση σε ευαίσθητα δεδομένα λειτουργίας του ελληνικού ενεργειακού συστήματος, με χρονική ανάλυση μικρότερη του δευτερολέπτου.
