Ακόμα και τώρα, εν μέσω οικονομικών δυσχερειών, 1 στους 5 Έλληνες εξετάζει το ενδεχόμενο να αποκτήσει ακίνητο, παρότι υπάρχει πολύ μεγάλο ποσοστό ιδιοκτησίας στη χώρα.
Όλοι οι ευσεβείς πόθοι του Έλληνα περικλείονται στην φράση, «ένα κεραμίδι να βάλουμε πάνω από το κεφάλι μας» κι αυτό είναι το μότο που μας χαρακτηρίζει ως λαό… Για του λόγου το αληθές, ο ΟΟΣΑ σε έκθεσή του, αποκαλύπτει πως ό,τι έχει και δεν έχει ο Έλληνας, το κάνει… τούβλα! Σύμφωνα με τα στοιχεία του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης οι συμπατριώτες μας επενδύουν το 70% της περιουσίας τους στα ακίνητα, με την αξία τους να ξεπερνά τα 500 δισεκατομμύρια ευρώ.
Η συγκεκριμένη δαπάνη μάς κατατάσσει πρώτους πανευρωπαϊκά, καθώς οι συμπατριώτες μας κατά μέσο όρο βάζουν το 45% των περιουσιακών τους στοιχείων σε ακίνητα, εν αντιθέσει με άλλες επενδύσεις, όπως τα συνταξιοδοτικά προγράμματα, τα χρηματοοικονομικά προϊόντα και τα ομόλογα.
Ως δεύτερη επενδυτική επιλογή προκρίνονται οι καταθέσεις που αφορούν στο 20% της περιουσίας τους, έναντι του 15% που είναι ο μέσος όρος της Ευρωζώνης. Μιλάμε για ένα ποσό κοντά στα 150 δισ. ευρώ, βάσει των στοιχείων του Αυγούστου 2025. Για παράδειγμα, εκ διαμέτρου αντίθετη επενδυτική νοοτροπία έχουν οι Γερμανοί, όπου τα ακίνητά τους, αντιπροσωπεύουν μόλις το 10% της περιουσίας τους και τα μισά τους χρήματα επενδύονται στα χρηματοοικονομικά προϊόντα. Παράλληλα, έχουν και πολύ ρευστό στην άκρη, με το ποσοστό να αγγίζει το 40% σε μετρητά.
Παρά την εκτόξευση των τιμών στα ακίνητα, η ελληνική αγορά παραμένει ακόμα ελκυστική, αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι στο Κολωνάκι το τετραγωνικό έχει 8.000 ενώ στο Μονακό για παράδειγμα φτάνει τις 100.000. Οι συμπατριώτες μας κληθέντες να απαντήσουν «πού κατατάσσουν τα ακίνητα ως επένδυση» σε ποσοστό 35% λένε ότι είναι «ασφαλής», ενώ το 42% κάνει λόγο για επένδυση «μεσαίου ρίσκου».
Ακόμα και τώρα, εν μέσω οικονομικών δυσχερειών, 1 στους 5 Έλληνες εξετάζει το ενδεχόμενο να αποκτήσει ακίνητο, παρότι υπάρχει πολύ μεγάλο ποσοστό ιδιοκτησίας στη χώρα.
Νο.1 κριτήριο η τιμή κι όχι η τοποθεσία
Πλέον τα δεδομένα έχουν αλλάξει και δεν αποτελεί πρωταρχικό κριτήριο η εγγύτητα στο κέντρο της πόλης, η σύνδεση με οδικούς άξονες ή τα Μέσα Μεταφοράς, αλλά η τιμή του ακινήτου. Το 51% των Ευρωπαίων θεωρεί την τιμή πιο σημαντική με τα υψηλότερα ποσοστά να καταγράφονται στην Ελλάδα (59%), την Ιρλανδία (58%) και την Ιταλία (58%). Αντίστοιχα, μόλις 3 στους 10 θεωρούν ότι η πρόσβαση στα ΜΜΜ είναι πιο σημαντική από την τοποθεσία, ενώ περίπου το ίδιο ποσοστό προτιμά να ζει κοντά σε συγγενείς ακόμα κι αν το ακίνητο δεν είναι σε «προνομιακή» θέση.
Κάνουν τον πλούτο… μασούρια
Σε ό,τι αφορά στα συνταξιοδοτικά προγράμματα και παρά τα χαμηλά επιτόκια καταθέσεων, ένα ποσοστό πάνω από 60% του χρηματοοικονομικού πλούτου των Ελλήνων, είναι σε μετρητά, που είναι και το υψηλότερο στην Ευρωζώνη. Παρά το γεγονός ότι οι συντάξεις των Ελλήνων δεν προσφέρουν… ζωή χαρισάμενη, μόλις το 5% της περιουσίας των Ελλήνων πηγαίνει σε συνταξιοδοτικά προγράμματα, την ώρα που στην υπόλοιπη Ευρωζώνη ο μ.ο. είναι το 25%, ενώ ακόμα και σε κράτη με υψηλό ποσοστό τοποθετήσεως της περιουσίας στα ακίνητα, χώρες όπως η Γαλλία και η Γερμανία επενδύουν σε συνταξιοδοτικά και χρηματοοικονομικά σε ποσοστά 45% και 50%!
Η Ελλάδα λοιπόν είναι μια βαθιά συντηρητική χώρα, όπου το 60% του πλούτου είναι μετρητά, οι επενδύσεις στις μετοχές φτάνουν μόλις και μετά βίας στο 8%, ενώ αμελητέα είναι τα ποσοστά επενδυτικών λογαριασμών (5%) κι αμοιβαίων κεφαλαίων (2%), ενώ τα γραμμάτια του Δημοσίου αντιπροσωπεύουν μόλις το 1%…
