Όταν για τόσο βαριές κατηγορίες η ζυγαριά της Δικαιοσύνης γέρνει τελικά προς την αναστολή, δεν είναι περίεργο που η κοινωνία χάνει την εμπιστοσύνη της στις αίθουσες των δικαστηρίων
Έντονο είναι το παρασκήνιο πίσω από τη δικαστική απόφαση που επέτρεψε στον Πέτρο Φιλιππίδη να μην επιστρέψει στη φυλακή, προκαλώντας νέες αντιδράσεις και ερωτήματα για τον τρόπο με τον οποίο αποδόθηκε τελικά η Δικαιοσύνη.
Η πρόταση του εισαγγελέα της έδρας ήταν σαφής: να μην του επιβληθεί ποινή φυλάκισης, γεγονός που έδωσε από την αρχή το στίγμα για μια πιο επιεική αντιμετώπιση.
Ωστόσο, η τελική απόφαση που ανακοινώθηκε, και προκάλεσε αίσθηση, ήταν διαφορετική – αποτέλεσμα εσωτερικών διαφορών στην επταμελή σύνθεση του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου.
Σύμφωνα με το STAR, η σύνθεση περιλάμβανε τέσσερις τακτικούς δικαστές και τρεις ενόρκους. Η κρίσιμη ψηφοφορία ήταν διχασμένη: δύο δικαστές και δύο από τους ενόρκους τάχθηκαν υπέρ της επιβολής ποινής φυλάκισης – δύο ετών για την πρώτη απόπειρα βιασμού και άλλων δύο για τη δεύτερη.
Αντιθέτως, οι υπόλοιποι τρεις (ένας δικαστής και δύο ένορκοι) πρότειναν ακόμη αυστηρότερη ποινή: τέσσερα χρόνια για την πρώτη απόπειρα και δύο για τη δεύτερη.
Η τελική απόφαση, μετά από διαβουλεύσεις, ήταν μια ποινή φυλάκισης τριών ετών με τριετή αναστολή, η οποία επιτρέπει στον γνωστό ηθοποιό να παραμείνει εκτός σωφρονιστικού καταστήματος τουλάχιστον μέχρι την εκδίκαση ενδεχόμενης αναίρεσης.
Να σημειωθεί ότι ο Πέτρος Φιλιππίδης έχει ήδη εκτίσει έναν χρόνο προφυλάκισης, ενώ η υπεράσπισή του δηλώνει αποφασισμένη να προσφύγει στον Άρειο Πάγο, επιδιώκοντας την πλήρη απαλλαγή του.
