Η Αττική μοιάζει να τιμολογεί πλέον όχι μόνο τον ήλιο και τη θάλασσα, αλλά και το δικαίωμα του πολίτη να χαρεί το καλοκαίρι
Καλοκαίρι στην Αττική σημαίνει ήλιος, θάλασσα και για πολλούς μια ξαπλώστρα κάτω από μια ομπρέλα με δροσερό καφέ στο χέρι. Όμως, η απόλαυση αυτή φαίνεται πως χρόνο με τον χρόνο γίνεται ολοένα και πιο ακριβή.
Οι οργανωμένες παραλίες της Αττικής επαναφέρουν στο προσκήνιο το ζήτημα της πρόσβασης στον αιγιαλό, με τιμοκαταλόγους που προκαλούν ποικίλες αντιδράσεις.
Από τη μία, υπάρχουν εκείνοι που βλέπουν με απογοήτευση τη συνεχή επέκταση των beach bar και ξενοδοχείων στις παραλίες, που καταλαμβάνουν κάθε ελεύθερο τετραγωνικό με ξαπλώστρες και ομπρέλες. Από την άλλη, δεν είναι λίγοι οι λουόμενοι που επιλέγουν συνειδητά τις οργανωμένες ακτές, εκτιμώντας την άνεση, τη σκιά, το ευχάριστο περιβάλλον, ακόμα και το συνοδευτικό τσιμπολόγημα.
Το ζήτημα, ωστόσο, δεν είναι μόνο αισθητικό ή κοινωνικό. Είναι και οικονομικό και μάλιστα έντονα. Οι υπηρεσίες στις οργανωμένες παραλίες ποτέ δεν είναι πραγματικά δωρεάν. Ακόμα κι όταν οι υπεύθυνοι επιχειρηματίες υποστηρίζουν πως «δεν χρεώνουν τη χρήση ξαπλώστρας», συχνά ισχύει ελάχιστη κατανάλωση, η οποία μπορεί να ξεπεράσει και τα 50 ευρώ για ένα σετ ομπρέλας και ξαπλωστρών.
Το φαινόμενο είναι τόσο διαδεδομένο, ώστε πριν απλώσουμε πετσέτα, καλό είναι να ρωτάμε ξεκάθαρα για τις χρεώσεις, προκειμένου να αποφύγουμε δυσάρεστες εκπλήξεις. Επιπλέον, δεν είναι ασυνήθιστο να εντοπίζονται -όχι σπάνια και παράνομες- χρεώσεις ακόμα και για το πάρκινγκ.
Δύο ταχύτητες… παραλίας
Στην Αττική οι οργανωμένες παραλίες χωρίζονται σε δύο βασικές κατηγορίες. Από τη μία είναι οι δημοτικές πλαζ και οι πρώην πλαζ του ΕΟΤ, όπου η είσοδος γίνεται με εισιτήριο ή με την προσκόμιση συγκεκριμένων δικαιολογητικών. Σε αυτήν την κατηγορία εντάσσονται και κάποιες παραλίες ξενοδοχείων με περιορισμένη πρόσβαση για όσους δεν διαμένουν ή δεν πληρώνουν εισιτήριο.
Από την άλλη πλευρά, υπάρχουν οι ανοιχτές παραλίες, όπου η πρόσβαση είναι θεωρητικά ελεύθερη για όλους. Παρ’ όλα αυτά, επιχειρήσεις που έχουν μισθώσει τμήματα του αιγιαλού αναπτύσσουν ξαπλώστρες και ομπρέλες, επιβάλλοντας χρεώσεις που ποικίλλουν: είτε μέσω άμεσης τιμολόγησης του εξοπλισμού, είτε μέσω «ελάχιστης κατανάλωσης», είτε μέσω χρεώσεων για υπηρεσίες όπως το πάρκινγκ.
Πού και πόσο κοστίζει το μπάνιο φέτος
Δημοτικές πλαζ
Ακτή Βουλιαγμένης
Η πιο δημοφιλής πλαζ της πρωτεύουσας, με εισιτήριο εισόδου από 10 έως 15 ευρώ. Προσφέρει καλά οργανωμένες υποδομές, παιδική χαρά, αποδυτήρια και lockers. Ιδανική για οικογένειες, με ειδικές τιμές για δημότες, φοιτητές και άλλες ευάλωτες ομάδες.
Δημοτική Πλαζ Αυλακίου (Δήμος Μαρκοπούλου)
Πολύ δημοφιλής με τιμές που ξεκινούν από 4 ευρώ για τους περισσότερους, αλλά με σημαντικές εκπτώσεις ή και δωρεάν είσοδο για δημότες, υπαλλήλους και πολύτεκνους. Η τιμή περιλαμβάνει χρήση ξαπλώστρας και ομπρέλας.
Ελεύθερες αλλά… όχι και δωρεάν
Σούνιο – Sounio Beach
Η παραλία μπροστά από τον Ναό του Ποσειδώνα διατηρεί ελεύθερη πρόσβαση στο μεγαλύτερο μέρος της, όμως το οργανωμένο τμήμα ξεκινά από 20 ευρώ τις καθημερινές και φτάνει έως 60 ευρώ τα σαββατοκύριακα.
Ανάβυσσος – Castus Beach Bar
Χωρίς χρέωση τις καθημερινές, αλλά το κόστος εκτοξεύεται τα Σαββατοκύριακα με πακέτο που φτάνει τα 60 ευρώ για ξαπλώστρα + 60 ευρώ ελάχιστη κατανάλωση στην πρώτη σειρά. Από 40 ευρώ και πίσω η τιμή.
Νέα Μάκρη – Ζούμπερι – Μαραθώνας – Σχινιάς
Η πιο εκτεταμένη παραλιακή ζώνη της Αττικής προσφέρει πολλές επιλογές, όπως το La Costa, όπου η ξαπλώστρα προσφέρεται με την υποχρέωση ελάχιστης κατανάλωσης (5 έως 13,3 ευρώ ανάλογα με την ημέρα).
Άλιμος – Ακτή του Ήλιου
Προσιτή από το κέντρο της Αθήνας και δημοφιλής στους τουρίστες. Γενική είσοδος 8-10 ευρώ, με επιπλέον 5-7 ευρώ για ξαπλώστρα. Οι κρατήσεις online κοστίζουν περισσότερο.
Αστέρας Βουλιαγμένης
Η πιο πολυτελής επιλογή της Αθηναϊκής Ριβιέρας. Ομπρέλα με δύο ξαπλώστρες ξεκινά από 80 ευρώ τις καθημερινές και αγγίζει τα 160 ευρώ τα Σαββατοκύριακα.
Το τίμημα της σκιάς
Οι παραλίες της Αττικής είναι πράγματι πανέμορφες, αλλά η πρόσβαση σε μια οργανωμένη εμπειρία γίνεται κάθε χρόνο και πιο ακριβή. Ορισμένοι μιλούν για ταξική διαφοροποίηση στο δικαίωμα του μπάνιου, ενώ άλλοι επισημαίνουν ότι όσο υπάρχει ζήτηση, οι τιμές θα διατηρούνται ψηλά. Σε κάθε περίπτωση, το φετινό καλοκαίρι καλό είναι να ξεκινά όχι με βουτιά, αλλά με… ενημέρωση.
Πριν επιλέξουμε παραλία, ας ρωτήσουμε καθαρά για τις χρεώσεις. Και ας θυμόμαστε ότι ο αιγιαλός, βάσει νόμου, παραμένει δημόσιος χώρος. Μπορεί να κοστίζει η σκιά, αλλά το μπάνιο στη θάλασσα είναι (ακόμα) δικαίωμα όλων.
