Η Αθήνα βρίσκεται σε μια κρίσιμη φάση μετάβασης προς ένα μέλλον με λιγότερη κίνηση
Στην καρδιά της πρωτεύουσας εκτελείται αυτή τη στιγμή ένα από τα πιο φιλόδοξα και απαιτητικά έργα υποδομών των τελευταίων δεκαετιών.
Ένα έργο που, όταν ολοκληρωθεί, θα αλλάξει ριζικά τον τρόπο με τον οποίο κινούμαστε και βιώνουμε την Αθήνα, ενώ αναμένεται να ανακουφίσει σημαντικά την κυκλοφοριακή συμφόρηση, να μειώσει το περιβαλλοντικό αποτύπωμα και να φέρει πιο κοντά γειτονιές που μέχρι τώρα παρέμεναν συγκοινωνιακά απομονωμένες.
Πρόσφατα, δόθηκε μια σπάνια ευκαιρία για καταγραφή της προόδου του έργου της γραμμής 4 του Μετρό σε βάθος 35 μέτρων κάτω από την επιφάνεια, μέσω του φρέατος της περιοχής Βεΐκου. Εκεί, ο υπόγειος εκσκαφέας «Νίκη» προχωρά καθημερινά κατά 15 μέτρα, ανοίγοντας τη δίοδο που θα συνδέσει βασικά σημεία της πόλης.
Σύμφωνα με τα όσα είπε στο reader.gr ο διευθυντής του έργου, Νίκος Σπυριδωνάκος, η «Νίκη» έχει ήδη διανύσει 1,4 χιλιόμετρα και κινείται προς τον σταθμό Ελικώνος, ενώ η «Αθηνά», που ξεκίνησε από την Κατεχάκη, πλησιάζει τα 3,2 χιλιόμετρα, έχοντας ως επόμενο στόχο την Πανεπιστημιούπολη. Οι δύο μετροπόντικες αναμένεται να συναντηθούν στα τέλη του 2026 στον Ευαγγελισμό, όπου θα ολοκληρώσουν το υπόγειο ταξίδι τους.
Το έργο περιλαμβάνει την κατασκευή υπόγειας σήραγγας μήκους 12,8 χιλιομέτρων, με 15 νέους σταθμούς που εκτείνονται από το Άλσος Βεΐκου μέχρι το Γουδή. Η διαδρομή περνά από πυκνοκατοικημένες περιοχές όπως το Γαλάτσι, η Κυψέλη, τα Εξάρχεια και Ζωγράφου, ενώ η μετακίνηση από άκρη σε άκρη αναμένεται να διαρκεί μόλις 17,5 λεπτά.
Το δίκτυο θα λειτουργεί με 20 αυτόματους συρμούς χωρίς οδηγό, υιοθετώντας σύγχρονες ευρωπαϊκές πρακτικές και τεχνολογίες. Παράλληλα, θα υπάρχουν σημαντικοί κόμβοι μετεπιβίβασης στον Ευαγγελισμό (με τη Γραμμή 3) και στην Ακαδημία (με τη Γραμμή 2), ενισχύοντας τη συνδεσιμότητα και την ευελιξία για τους πολίτες.
Ωστόσο, η κατασκευή δεν έχει προχωρήσει χωρίς εμπόδια. Από τα 15 εργοτάξια, τα 11,5 βρίσκονται σήμερα υπό τον έλεγχο του αναδόχου, με τον σταθμό Εξαρχείων να είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα καθυστερήσεων: ύστερα από μακρές διαπραγματεύσεις, αποφασίστηκε ο περιορισμός της επιφάνειας του σταθμού κατά 20%. Στην Πανεπιστημιούπολη, οι αρχαιολογικές έρευνες ανέδειξαν σημαντικά ευρήματα, όπως μια αρχαία οδό που πρέπει να μεταφερθεί. Στο Γουδή, ένας μεγάλος αγωγός της ΕΥΔΑΠ που δεν είχε εντοπιστεί στον αρχικό σχεδιασμό προκάλεσε καθυστερήσεις, ενώ στον Ευαγγελισμό, η υπόθεση του Πάρκου Ριζάρη έχει οδηγήσει σε σειρά προσφυγών.
Ενδεικτικό της δυσκολίας είναι πως ο χώρος για τον σταθμό Ζωγράφου αποδόθηκε στον ανάδοχο με καθυστέρηση 29 μηνών. Όπως επιβεβαιώνεται και από στελέχη της αναδόχου εταιρείας AVAX, αυτές οι καθυστερήσεις στη διάθεση των εργοταξιακών χώρων από το Δημόσιο έχουν ως συνέπεια τη μετατόπιση του χρονοδιαγράμματος ολοκλήρωσης. Η εκτίμηση σήμερα είναι ότι το πρώτο τμήμα του έργου δύσκολα θα είναι έτοιμο πριν από το 2031 ή 2032.
Η υπομονή των πολιτών δοκιμάζεται, όμως το μέλλον προδιαγράφεται ελπιδοφόρο: η Αθήνα μεταμορφώνεται και ετοιμάζεται να προσφέρει στους κατοίκους της μία πόλη πιο ανθρώπινη, πιο προσβάσιμη, πιο βιώσιμη. Το έργο αυτό, όταν ολοκληρωθεί, δεν θα είναι απλώς συγκοινωνιακό, θα είναι ιστορικό.
