Ο Σαμαράς δεν ψάχνει για δεύτερη πολιτική άνοιξη...
Το τελευταίο διάστημα, ο Αντώνης Σαμαράς ανεβάζει στροφές. Οι παρεμβάσεις του γίνονται ολοένα και πιο συχνές και οξύτατες απέναντι στην κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Από τις τοποθετήσεις του για την εξωτερική πολιτική μέχρι τη σφοδρή του αντίδραση για το καθεστώς της Μονής Σινά, ο πρώην πρωθυπουργός επιλέγει να δείχνει εμμέσως πλην σαφώς, ότι δεν αποσύρεται σιωπηλά από το πολιτικό προσκήνιο.
Αυτό ακριβώς έχει φουντώσει τις φήμες ότι ενδέχεται να ετοιμάζει νέο κόμμα. Όμως, όσοι βιάζονται να στοιχηματίσουν σε ένα «reboot» τύπου Πολιτικής Άνοιξης, μάλλον δεν βλέπουν καθαρά το σκηνικό.
Ο Σαμαράς σήμερα είναι 74 ετών. Η ίδρυση νέου κόμματος δεν είναι απλώς πολιτικό εγχείρημα, αλλά ένας εξαντλητικός μαραθώνιος με συνεχείς δημόσιες εμφανίσεις, διαχείριση οργανωτικών θεμάτων, προσέλκυση στελεχών και χρηματοδοτήσεις. Και όλα αυτά, χωρίς κανείς να του εγγυάται ότι θα βρει πρόθυμους συνοδοιπόρους. Οι περισσότεροι παλιοί του συνεργάτες έχουν ήδη χαράξει ανεξάρτητη πορεία ή κρατούν διακριτικές αποστάσεις. Πού θα βρεθούν, λοιπόν, τα «βαριά» ονόματα για να κάνει το πολυπόθητο «μπαμ»;
Η αλήθεια είναι πιο απλή και πιο πολιτικά έξυπνη: η κριτική στην κυβέρνηση δεν απαιτεί κόμμα. Είναι μια πιο άνετη θέση, χωρίς το κόστος και τις φθορές της εκλογικής μάχης. Μπορεί να «σφυροκοπά» ελεύθερα, να επηρεάζει μερίδα του συντηρητικού ακροατηρίου, να χτίζει ρεύμα δυσαρέσκειας και να διατηρεί την πολιτική του επιρροή, χωρίς να ρισκάρει τα πάντα.
Επομένως, πριν αρχίσουμε να μιλάμε για νέα κόμματα, καλό είναι να κρατάμε μικρό καλάθι. Ο Αντώνης Σαμαράς ξέρει καλά την πολιτική. Και προς το παρόν, του αρκεί να παίζει ρόλο «σκιώδους αντιπολίτευσης», από τα δεξιά της ΝΔ.
