Φαινόταν εδώ και καιρό το πράγμα.
ΣΥΡΙΖΑ ώρα μηδέ- ου μην και… μείον: το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης (ναι, έχουμε και τέτοια στη σε περίπτωση που το ξεχάσατε…) κινείται σε ρυθμούς εκτάκτου συνεδρίου, το οποίο, από άποψη ποιότητας, μόνο έκτακτο δεν είναι.
Γιατί το λέμε αυτό;
Πολύ απλά γιατί, όπως αναμενόταν, έγινε γι’ ακόμα μία φορά ο κακός χαμός: καταγγελίες ένθεν κι ένθεν, Kasselistas εναντίον «87», διαπιστεύσεις που ουδείς ήξερε αν ισχύουν ή όχι κι άλλες, αρκετές είναι η αλήθεια, «ομορφιές».
Μέχρι τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές δεν υπήρχε αποκρυσταλλωμένη εικόνα για το ποια πλευρά «νίκησε», όμως το ζητούμενο δεν είναι επ’ ουδενί αυτό, αλλά κάτι πολύ πιο σημαντικό.
Και αναφερόμαστε στο γεγονός πως ο ΣΥΡΙΖΑ ουσιαστικά έχει τελειώσει.
Το κόμμα που μόλις πριν από μια πενταετία κυβερνούσε και σε καμία περίπτωση δεν παρουσίαζε, παρά τη δεδομένη πτώση του, εικόνες διάλυσης, πλέον έχει συρρικνωθεί σε τρομακτικό βαθμό. Οι συνεχείς διασπάσεις- που ξεκίνησαν με την Νέα Αριστερά και δεν έχουν σταματήσει έκτοτε- έχουν πληγώσει ανεπανόρθωτα την Προοδευτική Συμμαχία, η οποία χάνει συνεχώς ψηφοφόρους.
Ο τρόπος που συμπεριφέρθηκαν κάποιοι, εντός του κόμματος, στον εκλεγμένο Στέφανο Κασσελάκη ήταν τουλάχιστον unfair, ενώ οι διαδικασίες που ακολουθούνται για την ανάδειξη νέου προέδρου μαρτυρούν μια προχειρότητα άνευ προοηγουμένου.
‘Ολ’ αυτά είναι κάτι παραπάνω από αντιληπτά από τους άλλοτε πιστούς ακολούθους του ΣΥΡΙΖΑ, με τις δημοσκοπήσεις να παρουσιάζουν την σκληρή αλήθεια: πλέον το ποσοστό του κόμματος είναι μονοψήφιο με σαφείς καθοδικές τάσεις.
Κι ακόμη δεν έχουμε δει τίποτα: με τις μάσκες, στο συνέδριο, να πέφτουν και επισήμως, ο ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται πως πλησιάζει περισσότερο προς το 5% παρά προς το 10%.
Και ουσιαστική αξιωματική αντιπολίτευση θα συνεχίζει ν’ αγνοείται στη χώρα…
